"Το αστέρι της Αγάπης οδηγεί την Ειρήνη"
Αφηγητής (2): Όμως από κάποια γειτονιά της γης η Αγάπη ξέχασε να περάσει. Το χρώμα που βασιλεύει είναι το μαύρο και το γκρι, το χρώμα του Πολέμου και της Καταστροφής. Τα παιδιά με μάτια μελαγχολικά και φοβισμένα τρέχουν να κρυφτούν, να μην τα πιάσει ο Πόλεμος
Αφηγητής (3): Έτσι και η μικρή Ειρήνη βλέποντας τις φλόγες να πέφτουν από τον ουρανό, έφυγε μακριά. Ήτανε πεινασμένη. Κανένας δεν ενδιαφερόταν για ένα παιδί που ήταν μόνο του και τρομαγμένο. Η Ειρήνη έτρεχε και έτρεχε και δε σταμάτησε μέχρι που έφτασε σε ένα ήσυχο, ειρηνικό χωριό. Δύο άνθρωποι κάθονταν σε ένα παγκάκι μπροστά από ένα χριστουγεννιάτικα στολισμένο σπίτι.
(σε παράλληλη δράση η Ειρήνη κάνει τις κινήσεις που περιγράφονται από τους αφηγητές, χωρίς λόγια)
(εμφανίζονται δύο παιδιά-αστυνομικοί που κυνηγούν την Ειρήνη, τα παιδιά προτείνεται να είναι από εκείνα που έχουν μικρότερους ρόλους στην παράσταση)
Αφηγητής (6): Τότε κάλεσαν την αστυνομία, για να πιάσει την Ειρήνη. Όμως η Ειρήνη έφυγε μακριά. Έφτασε σ’ένα δάσος. Εκεί βρήκε μερικά βατόμουρα, τα έφαγε κι έτσι ένιωσε λιγότερο πεινασμένη. Πάνω σε κάποια χόρτα έκανε ένα μαλακό, ζεστό κρεβάτι. Όμως πεινούσε ακόμη και οι θόρυβοι της νύχτας, την έκαναν να φοβάται. Όχι, δε μπορούσε να μείνει εκεί για πάντα, ολομόναχη.
Θόρυβοι δάσους
http://soundbible.com/1331-Owl-Hooting.html
(σε παράλληλη δράση η Ειρήνη κάνει τις κινήσεις που περιγράφονται από τους αφηγητές, χωρίς λόγια)
Πετροφάγος (8): Δεν σου κάνει ο τόπος μας; Αν δεν τρως ό,τι σου δίνουμε, τότε καλύτερα να φύγεις.
Ειρήνη (9): Δε με συμπαθούν, γιατί είμαι ξένη και διαφορετική από αυτούς.
Αφηγητής (10): Αυτό ήταν αλήθεια. Οι Πετροφάγοι εξαφανίστηκαν και την άφησαν μόνη της. Η Ειρήνη συνέχισε την περιπλάνησή της. Διέσχισε ξανά ένα τεράστιο σκοτεινό δάσος. Μπροστά της ήταν η χώρα με τις μεταξωτές ουρές.
(σε παράλληλη δράση η Ειρήνη κάνει τις κινήσεις που περιγράφονται από τους αφηγητές)
Μεταξωτή ουρά (11): Καλώς ήρθες! Καλώς ήρθες! Τι θέλεις από τον τόπο μας;
Ειρήνη: Μόνο ένα μικρό κομματάκι ψωμί και μια ζεστή γωνιά για να κοιμηθώ.
Μεταξωτή ουρά (12): Μα για μια στιγμή! Δεν έχει ουρά! Α! Λυπάμαι, δεν μπορείς να μείνεις μαζί μας! Δεν έχεις μεταξωτή ουρά! Δεν είσαι σαν εμάς!
Ειρήνη: Μα αυτό δεν έχει σημασία. Μπορώ να περάσω μία γύρω από τη μέση μου ή να καρφιτσώσω μία με παραμάνα.
(σε παράλληλη δράση η Ειρήνη κάνει τις κινήσεις που περιγράφονται από τους αφηγητές)
Ειρήνη: Δεν με καταλαβαίνουν, γιατί είμαι ξένη.
Ειρήνη: Συγγνώμη! Πού μπορώ να βρω κάτι να φάω και ένα ζεστό μέρος για να κοιμηθώ;
Ειρήνη: Οι πλούσιοι δεν ξέρουν πόσο πονάει η πείνα. Πρέπει να ψάξω για καλόψυχους ανθρώπους. Αυτοί ξέρουν πόσο οδυνηρό είναι να μη σε βοηθάει κανένας
(σε παράλληλη δράση η Ειρήνη κάνει τις κινήσεις που περιγράφονται από τους αφηγητές)
Ήχος βροχής ή καταιγίδας:
http://www.salamisound.com/7378371-thunderstorm-rain-forest
Ειρήνη: Ποια (ή ποιος) είσαι:
Κυρία Καλόκαρδη (ή κύριος Καλόκαρδος): Είμαι η κυρία Καλόκαρδη.
Τραγούδι λήξης:
"Το δώρο της αγάπης"
βρείτε το σε mp3 και εικονόλεξο ΕΔΩ.