Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της Χριστουγεννιάτικης Γιορτής του Νηπιαγωγείου Παληού που μπορείτε να βρείτε ως βίντεο στον σύνδεσμο:
https://www.youtube.com/watch?v=HI_EiPTTkD0
35 χρήσιμες συνδέσεις με επιπλέον προτάσεις χριστουγεννιάτικων θεατρικών ΕΔΩ.
Είναι μία πρόταση που εστιάζει στη δραματοποίηση των παραμυθιών με κινήσεις.
Αν οι συντελεστές της γιορτής έχουν αντίρρηση για την απομαγνητοφώνηση της χριστουγεννιάτικης γιορτής, ας μου στείλουν μήνυμα και θα αφαιρέσω αμέσως την ανάρτηση.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
-Καλησπέρα στις μαμάδες, στους μπαμπάδες και στα παιδιά, στους παππούδες, στις γιαγιάδες και τα λοιπά και τα λοιπά.
-Καλέ πού πας και πήρες φόρα; Είμαστε και εμείς εδώ. Κάνε λίγο στην άκρη να μιλήσω και εγώ.
-Ε, παιδιά, συμμαζευτείτε και θα γίνουμε ρεζίλι.
-Μη στενοχωριέσαι, φίλε, κι οι γονείς καταλαβαίνουν. Με όλα αυτά που θα τους πούμε από το θέατρο δεν θα φεύγουν.
-Θα γελάσουν, θα χαρούνε και θα δεις που στο τέλος "συγχαρητήρια" θα μας πούνε.
-Κι αν λιγάκι μπερδευτούμε και ξεχάσουμε τα λόγια, "δεν πειράζει" θα σκεφτούνε, δεν θα το βάλουνε στα πόδια.
-Τα δικά μου πόδια όμως τρέμουν. Έχω άγχος φοβερό. Βλέπετε ειδικός δεν είμαι για τραγούδι και χορό.
-Όλα κι όλα φιλαράκι, για διασκέδαση μιλάμε, δεν είναι για να αγχωθούμε.
-Δίκιο έχει βρε παιδιά, διόλου μη στενοχωριέστε. Κι αν βοήθεια ζητάτε, τις κυρίες σας τότε δες (τε).
-Εγώ θέλω τη μαμά μου να της δώσω ένα φιλάκι και να κάνει μια αγκαλίτσα το μικρό της το παιδάκι.
-Καλέ, εσύ έχεις μεγαλώσει, τη μαμά σου ζητάς, άντε - άντε συγκεντρώσου τη δουλειά σου μην ξεχνάς.
-Λέτε να τα καταφέρουμε απόψε στη γιορτή; Σαν μεγάλη να τη βλέπω τούτη τη στιγμή.
-Εγώ θαρρώ πως είμαι έτοιμος(η) το έργο για να παίξω, γι'αυτό και αμέσως τώρα στη θέση μου θα τρέξω.
-Τέρμα τα αστεία, ήρθε η μεγάλη ώρα. Φώτα, μουσική, αυλαία, στις θέσεις μας αμέσως τώρα.
-Μα πού πήγαν όλοι μαζί. Μόνους μας αφήσαν. Μήπως τέλειωσε το έργο ή εκείνοι αργήσαν;
-Πού να ξέρω βρε παιδί μου. Εγώ βρήκα ένα σάκο κι είπα να ξαπλώσω λίγο για να πάρω έναν υπνάκο.
-Εμένα μου φαίνεται πως κάποιοι μας κοιτάνε. Ναι, έχω δίκιο του ακούω που γελάνε.
-Ένας θίασος σας περιμένει. Γιατί δεν πάτε προς τα κει; Μην σας κάνω βατραχάκια με το μαγικό μου το ραβδί.
Αφηγήτρια (εκπαιδευτικός): Παραμονές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς. Γιορτές που αγγίζουν τις ψυχές όλων των ανθρώπων. Οι μεγάλοι μαζεμένοι όλοι γύρω από το γιορτινό τραπέζι γεύονται τα εδέσματα της νοικοκυράς, τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους και εύχονται ο ένας στον άλλο. Και τα παιδιά; Τα παιδιά τριγυρίζουν γύρω από το δέντρο, προσπαθώντας να μαντέψουν ποιο από τα δώρα να είναι το δικό τους. Κοιτάζουν από το παράθυρο το χιόνι που πέφτει και σχεδιάζουν τον χιονάνθρωπο που θα κάνουν την επομένη με τους φίλους τους. Κάθονται μπροστά από το τζάκι, χαζεύοντας τη φλόγα και τυλιγμένα από τη γλυκιά θαλπωρή που εκείνη εκπέμπει, κάνουν αυτό που μόνο τα παιδιά ξέρουν να κάνουν τόσο καλά: ονειρεύονται. Νεραϊδούλες και πριγκίπισσες, γίγαντες και νάνους, φιγούρες που ξεπηδούν από τα παραμύθια, τα παραμύθια που εμείς οι μεγάλοι ακούγαμε όταν είμαστε παιδιά, τα παραμύθια που καταφέρνουν εδώ και χρόνια να κλείνουν τα ματάκια των παιδιών τις νύχτες, τα παραμύθια που λέμε εμείς τώρα με τη σειρά στα δικά μας παιδιά, για να φάνε το φαγητό τους, να ξεχάσουν το πονεμένο χεράκι, να κοιμηθούν μια νύχτα με αστραπόβροντα. Αυτά τα παραμύθια θα ζωντανέψουν απόψε μπροστά μας, όχι για να μας αποκοιμίσουν, αλλά για να μας ξαναθυμίσουν κάτι που έχουμε όλοι ξεχάσει: πώς είναι να ονειρεύεσαι.
Χιονάτη και 7 νάνοι:
-Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, ποια είναι πιο όμορφη στον κόσμο αυτό;
-Κι εσύ είσαι όμορφη, αλλά η πιο όμορφη είναι η Χιονάτη.
Η κοκκινοσκουφίτσα:
-Γιαγιά, γιαγιά, γιατί έχεις τόσο μεγάλα μάτια;
-Για να βλέπω καλύτερα.
-Γιαγιά, γιαγιά, γιατί έχεις τόσο μεγάλη μύτη;
-Για να σε μυρίζω καλύτερα.
-Γιαγιά, γιαγιά, γιατί έχεις τόσο μεγάλο στόμα;
-Για να σε φάω καλύτερα.
Η Σταχτοπούτα
Ο Τζακ και η φασολιά
Η βασίλισσα του χιονιού
Το κοριτσάκι με τα σπίρτα
-Εμένα μου φαίνεται πως κάποιοι μας κοιτάνε. Ναι, έχω δίκιο του ακούω που γελάνε.
-Ένας θίασος σας περιμένει. Γιατί δεν πάτε προς τα κει; Μην σας κάνω βατραχάκια με το μαγικό μου το ραβδί.
Αφηγήτρια (εκπαιδευτικός): Παραμονές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς. Γιορτές που αγγίζουν τις ψυχές όλων των ανθρώπων. Οι μεγάλοι μαζεμένοι όλοι γύρω από το γιορτινό τραπέζι γεύονται τα εδέσματα της νοικοκυράς, τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους και εύχονται ο ένας στον άλλο. Και τα παιδιά; Τα παιδιά τριγυρίζουν γύρω από το δέντρο, προσπαθώντας να μαντέψουν ποιο από τα δώρα να είναι το δικό τους. Κοιτάζουν από το παράθυρο το χιόνι που πέφτει και σχεδιάζουν τον χιονάνθρωπο που θα κάνουν την επομένη με τους φίλους τους. Κάθονται μπροστά από το τζάκι, χαζεύοντας τη φλόγα και τυλιγμένα από τη γλυκιά θαλπωρή που εκείνη εκπέμπει, κάνουν αυτό που μόνο τα παιδιά ξέρουν να κάνουν τόσο καλά: ονειρεύονται. Νεραϊδούλες και πριγκίπισσες, γίγαντες και νάνους, φιγούρες που ξεπηδούν από τα παραμύθια, τα παραμύθια που εμείς οι μεγάλοι ακούγαμε όταν είμαστε παιδιά, τα παραμύθια που καταφέρνουν εδώ και χρόνια να κλείνουν τα ματάκια των παιδιών τις νύχτες, τα παραμύθια που λέμε εμείς τώρα με τη σειρά στα δικά μας παιδιά, για να φάνε το φαγητό τους, να ξεχάσουν το πονεμένο χεράκι, να κοιμηθούν μια νύχτα με αστραπόβροντα. Αυτά τα παραμύθια θα ζωντανέψουν απόψε μπροστά μας, όχι για να μας αποκοιμίσουν, αλλά για να μας ξαναθυμίσουν κάτι που έχουμε όλοι ξεχάσει: πώς είναι να ονειρεύεσαι.
Χιονάτη και 7 νάνοι:
-Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, ποια είναι πιο όμορφη στον κόσμο αυτό;
-Κι εσύ είσαι όμορφη, αλλά η πιο όμορφη είναι η Χιονάτη.
Η κοκκινοσκουφίτσα:
-Γιαγιά, γιαγιά, γιατί έχεις τόσο μεγάλα μάτια;
-Για να βλέπω καλύτερα.
-Γιαγιά, γιαγιά, γιατί έχεις τόσο μεγάλη μύτη;
-Για να σε μυρίζω καλύτερα.
-Γιαγιά, γιαγιά, γιατί έχεις τόσο μεγάλο στόμα;
-Για να σε φάω καλύτερα.
Η Σταχτοπούτα
Ο Τζακ και η φασολιά
Η βασίλισσα του χιονιού
Το κοριτσάκι με τα σπίρτα
Δραματοποίηση των παραμυθιών με χορευτικές κινήσεις
