Ακολουθεί ένα κείμενο ως πρόταση αποχαιρετισμού για τη φετινή - ιδιαίτερη από πολλές απόψεις - σχολική χρονιά. Προτείνεται για το Νηπιαγωγείο και τις μικρές τάξεις του Δημοτικού.
Το κείμενο έχει ως εξής:
Όσα δε θα ξεχάσω και στην τσεπούλα της καρδιάς
για πάντα θα φυλάξω:
Η απόσταση μας κράτησε αρκετούς μήνες μακριά. Ήσουν όμως κάθε μέρα εκεί, μπροστά στην οθόνη, να δίνεις νόημα, να δίνεις ζωή, να δίνεις χαρά σε όσα οι μεγάλοι αποκαλούν συχνά άχαρα, απρόσωπα ή ψυχρά.
Η μάσκα δυσκόλεψε την ομιλία, μερικές φορές ακόμα και την επικοινωνία. Είχες όμως κάθε μέρα μια ματιά γεμάτη φως να μου θυμίζει πως καμία μάσκα δε θα μπορέσει ποτέ το στόμα της καρδιάς να καλύψει.
Η αγκαλιά ξέφυγε από το κλουβί που βρέθηκε φυλακισμένη, για να μου ψιθυρίσει με τη δική σου φωνή πως μπορείς να αγκαλιάσεις το ίδιο τρυφερά με τα μάτια, με τα λόγια και με την ψυχή.
Το υπέροχο ταξίδι μας τελείωσε και σε λίγο ξεκινάς μία νέα συναρπαστική περιπέτεια. Όπως συμβαίνει σε κάθε περιπέτεια, θα υπάρξουν και μερικά εμπόδια. Είμαι σίγουρη ότι και τότε σαν μικρός ήρωας θα φερθείς και όλα θα τα ξεπεράσεις, δίνοντας αληθινά μαθήματα ζωής.
Σ’ευχαριστώ που ήσουν εκεί και με έμαθες πως ένα παιδί, όσο μικρό και αν είναι, μπορεί μαγικά να μεταμορφώσει κάθε δυσκολία σε πολύτιμη ευκαιρία. Ευκαιρία να μάθουμε να εκτιμάμε, να προσφέρουμε στους άλλους έναν λόγο να χαμογελούν, να δείχνουμε κάθε μέρα πόσο μπορούμε να αγαπάμε, και παντού την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο να σκορπάμε.
Τάνια Μάνεση/Ιούνιος 2021
