Δραστηριότητες, παιδαγωγικό και εποπτικό υλικό για το Νηπιαγωγείο & το Δημοτικό: Προσεγγίζοντας έργα του Νίκου Χατζηκυριάκου - Γκίκα: φτιάχνοντας μία ιστορία για την Καθαρά Δευτέρα

Με αφορμή τον εορτασμό της Καθαράς Δευτέρας μπορούμε να αξιοποιήσουμε την ακόλουθη εικονογραφημένη ιστορία, για να προσεγγίσουμε σημαντικές πληροφορίες που αφορούν τη ζωή του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου Νίκου Χατζηκυριάκου - Γκίκα, σχολιάζοντας παράλληλα μερικά από τα σημαντικότερα έργα του.

Για τη δημιουργία της ιστορίας αξιοποιήθηκαν τα εξής έργα:
"Καφασωτά Ι"
"Πατέρας του Γκίκα" (πορτρέτο)
"Σύνθεση με σπίτια στην Ύδρα"
"Άγριος κήπος"
"Μάντρες και σπασμένα κλαριά"
"Γλέντι στην ακρογιαλιά"
"Ύδρα με χαρταετούς"
"Στέγες και αετοί"

Στον σύνδεσμο που ακολουθεί βρείτε άλλη μία ανάρτηση για το έργο "Ύδρα με χαρταετούς" του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα.

http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2016/02/blog-post_33.html

Πρόταση εικονογραφημένης ιστορίας:

Μια φορά και έναν καιρό πίσω από ένα παράθυρο καφασωτό, ζούσε ένα μικρό αγόρι, ο Νίκος. Ζούσε με τη μαμά του Ελένη και τον μπαμπά του Αλέξανδρο. Το αγόρι αυτό είχε ένα ταλέντο ξεχωριστό. Ζωγράφιζε καταπληκτικά και έφτιαχνε έργα ζωγραφικής πραγματικά μοναδικά.

Για τον λόγο αυτό, οι γονείς του τού βρήκαν δάσκαλο ζωγραφικής, ζωγράφο ξακουστό εκείνης της εποχής, τον Κωνσταντίνο Παρθένη. Ο μικρός Νίκος μεγάλωσε και την αγάπη του για τη ζωγραφική διόλου δεν έχασε. Ο μπαμπάς του όμως, που ήταν κάπως αυστηρός, ήθελε ο γιος του να μην γίνει ζωγράφος, αλλά στο ναυτικό αξιωματικός.

Όμως ο Νίκος είχε μυωπία, δεν έβλεπε καλά, φορούσε γυαλιά και δεν επιτρεπόταν να κάνει αυτή τη δουλειά. Ασχολήθηκε λοιπόν με τη ζωγραφική και έγινε ζωγράφος, συγγραφέας, γλύπτης, χαράκτης μα και εικονογράφος.

Αυτό που του άρεσε πολύ ήταν οι βόλτες στην εξοχή και στο αγαπημένο του νησί, την Ύδρα. Από το μπαλκόνι του εξοχικού, θαύμαζε της Ύδρας τα σπίτια, τους άγριους κήπους, μα πάνω απ’όλα του άρεσε να βλέπει κάθε Καθαρά Δευτέρα τους πολύχρωμους χαρταετούς.

Έβγαινε τότε στο μπαλκόνι και φώναζε δυνατά «φύσα, αεράκι, φύσα δυνατά, τους χαρταετούς ανέβασε πάνω από τις στέγες, πάνω από τα δρομάκια και από της Ύδρας τα στενά, πάνω από τις μάντρες, τους τοίχους και τους ανεμόμυλους». Και του έκανε πράγματι εντύπωση μεγάλη που κάθε χρόνο εκείνη την ημέρα, την Καθαρά Δευτέρα, οι χαρταετοί πετούσαν περήφανοι μέχρι να νυχτώσει και πολλές φορές ακόμα και μέχρι να ξημερώσει.

Δεν τα κατάφερναν όλοι να τελειώσουν το ταξίδι τους, σε άλλους κοβόταν η ουρά, σε άλλους σχιζόταν το χαρτί και σε άλλους η καλούμπα ήταν πολύ κοντή. Κατέληγαν λοιπόν στο χώμα πεσμένοι ανάμεσα σε φύλλα ξερά και σπασμένα κλαριά.

Κι όταν έφτανε το καλοκαίρι, με τους φίλους του παρέα στο αγαπημένο του νησί, την Ύδρα, και στης ζωγραφικής το εργαστήρι, θαύμαζε το τοπίο και ζωγράφιζε ακρογιαλιές και γλέντια στις παραλίες.

ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΟ ΕΠΟΠΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ