ΕΥΡΕΤΗΡΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

11 Μαρ 2018

Θεατρικό για καλοκαιρινή γιορτή: "Το ομορφότερο πράγμα του κόσμου" (της Ιωάννας Κυρίτση-Τζιώτη)

Ακολουθεί πρόταση για καλοκαιρινή γιορτή της αγαπημένης Ιωάννας Κυρίτση-Τζιώτη από το βιβλίο της 
"Το ομορφότερο πράγμα του κόσμου".





Τις  υπόλοιπες 25 αναρτήσεις του ιστολογίου με θεατρικά για την καλοκαιρινή γιορτή θα τις βρείτε ΕΔΩ.

Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στη συγγραφέα 
για την αποστολή του θεατρικού.

ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ βασισμένη στο βιβλίο: 
«Το ομορφότερο πράγμα του κόσμου»
της Ιωάννας Κυρίτση-Τζιώτη, 
εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα
(Το λουλούδι της φασολιάς ή Το φτέρνισμα του βασιλιά)


Ένας βασιλιάς έχει  μια περίεργη αρρώστια. Φτερνίζεται ακατάπαυστα. Η διάγνωση των γιατρών λέει πως πάσχει από μια αλλεργία σε κάθε τι που βγαίνει από το χώμα. Φυτό, λουλούδι, σπόρο κ.λ.π. Για να απαλλαγεί από το ενοχλητικό φτέρνισμα, διατάζει να ξεριζώσουν κάθε τι πράσινο στη χώρα του, επιβάλλοντας βαριές τιμωρίες σε όποιους παρακούσουν τις διαταγές του. Πραγματικά η υγεία του βελτιώνεται, αλλά ο λαός του υποφέρει αναγκασμένος να ζει φτωχός και στερημένος από τα προϊόντα, αλλά και από την ομορφιά και γαλήνη που χαρίζει η ομορφιά των δέντρων και των λουλουδιών.

Εν τω μεταξύ το κοριτσάκι που γεννά η βασίλισσα μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον τσιμεντένιο και γυμνό από πράσινο, χρώματα και αρώματα. Ώσπου μια μέρα η βασιλοπούλα, στον κόρφο ενός κοιμισμένου παραγιού, βοηθού στην κουζίνα, ανακαλύπτει ένα κλαδάκι ανθισμένης φασολιάς. Ξελογιασμένη από την ομορφιά του και θεωρώντας πως είναι το πιο όμορφο πράγμα που έχει ως τα τώρα δει ζητά από τους γονείς της να της το φέρουν. Ο παραγιός όμως φοβούμενος την  τιμωρία του βασιλιά κάνει τον ανήξερο και δε φανερώνει πως αυτός έχει εκείνο που λαχταρά η βασιλοπούλα. 

Όταν πια η βασιλοπούλα αρρωσταίνει από την λαχτάρα της να ξαναδεί το λουλούδι και κινδυνεύει να πεθάνει, ο παραγιός εμφανίζεται με αυτοθυσία για να της σώσει τη ζωή. Φανερώνει το μυστικό του για το πώς μεγάλωσε το φυτό. Ο βασιλιάς αναγκάζεται να συμβιβαστεί με την αλλεργία του και έτσι η χώρα γεμίζει πράσινο, δίνοντας ομορφιά στις ζωές των κατοίκων.

ΡΟΛΟΙ
 Βασιλιάς, Βασίλισσα, Βασιλοπούλα,
Γιατροί, Τελάληδες, Στρατιώτες, Υπήκοοι
Μάγειροι, Βοηθός μάγειρα, Υπηρέτες

ΣΚΗΝΙΚΑ
Αίθουσα θρόνου
Γκρίζο τοπίο με προτζέκτορα

Α Σκηνή
ΑΙΘΟΥΣΑ ΘΡΟΝΟΥ
(Στην αίθουσα του θρόνου, βρίσκονται ο βασιλιάς και οι γιατροί και γύρω σωροί από χαρτομάντηλα)

Βασιλιάς
Αψού! Αψού!
Βγάλτε απόφαση αμέσως! Τι να κάνω να περάσει
με το ναι και με το ίσως υστερία μ’έχει πιάσει.

Πώς τη λένε την αρρώστια; Τι κοιτάτε τα βιβλία;
πάλι φτέρνισμα με πιάνει, δεν υπάρχει σωτηρία;

Γιατροί
Ξεροβήχουν αμήχανοι, (σε χορωδία)
Εξοχώτατε: Χμ! Χμ! Χμ!  Έχετε  ΧΟΡΤΟΑΛΕΡΓΙΑ!!!!!

1.      Γιατρός
Πάθηση είναι σπανία
κι η κατάσταση χρονία.

2.      Γιατρός
Μακριά απ΄το χορτάρι
το τριφύλλι,  το κριθάρι.

3.      Γιατρός
Απ’το πράσινο αποχή!
αλλεργία προκαλεί.

(Οι γιατροί φεύγουν, κάνοντας υποκλίσεις)
Ένας υπηρέτης μπαίνει 
και φέρνει στον βασιλιά μια πένα και ένα χαρτί

Πρέπει νόμο να θεσπίσω
ό,τι πράσινο να πνίξω!
Τούτη εδώ η αλλεργία
Καταντά ταλαιπωρία!!!
Αψού-αψού-αψού!
                        
Βασιλιάς 
(Καθισμένος στο θρόνο του γράφει 
και μεγαλόφωνα διαβάζει τη διαταγή)

Αψουυυυ! Σ’όλο το βασίλειο μου, ως την πιο μικρή γωνιά
όπου κήπος  και χωράφι, κάμπο, δάση ή πλαγιά
δέντρα πια δε θα υπάρχουν, όλα θα ξεριζωθούνε
τα λουλούδια θα κοπούνε τα χορτάρια θα καούνε.
Τούτη  την απόφαση μου, όποιος τύχει κι αψηφήσει
το κεφάλι του θα χάσει, ήλιο δε θ’ αντικρύσει.

(Σηκώνεται από το θρόνο, δίνει σε έναν υπηρέτη τη διαταγή που έχει γράψει και φεύγει από τη σκηνή)

Μπαίνουν οι τελάληδες . Καθ’ ένας λέει το ρόλο του. 
Τρέχουν προς διαφορετικές κατευθύνσεις, διαλαλούν.

Τελάληδες
            1.       
Ακούσατε, ακούσατε σ’όλη την πολιτεία
ο βασιλιάς μας ασθενεί, με ασθένεια σπανία.
 Το πράσινο ευθύνεται, αυτό είναι η αιτία
Ολημερίς φτερνίζεται έχει: χορταλεργία.

            2.       
Ακούσατε, ακούσατε! Διαταγή υπάρχει
Κάθε φυτό να αφανιστεί, χορτάρι, βλίτο, στάχυ.
Οι σπόροι θα κατασχεθούν, οι ρίζες , τα ραδίκια
και οι αυλές θα στρώνονται με πέτρες και χαλίκια.

             3.       
Παντού αμέσως ν’ακουστεί
του άρχοντα η διαταγή.
Όποιος κρυφά φυτεύει
 κακό μπελά γυρεύει. 

4.
Ευθύς θα φυλακίζεται
σκληρά θα βασανίζεται
κήπο αν θα σκαλίσει,
λουλούδι αν ποτίσει.

(Οι τελάληδες φεύγουν από τη σκηνή)

Μπαίνει η βασίλισσα κρατώντας ένα κοριτσάκι μωρό
μαζί με τρεις κυρίες των τιμών.

Θα μου φύγει το κεφάλι
μου έρχεται κάτι σαν ζάλη
το μικρό μου το αγγελούδι
δε θα δει ποτέ λουλούδι.

Τα πουλιά θα ξεστρατίσουν
δε θα ' ρθουν να το κοιμίσουν.
Θεέ μου τούτη  η αλλεργία
θα μας φέρει δυστυχία.

Κυρία των τιμών
Χίλια δίκια έχεις κυρά
δίχως ρόδου μυρωδιά
δίχως γιασεμιού δροσιά
θα του λείψει η χαρά.

Κυρία των τιμών
Την Πρωτομαγιά στεφάνι
πώς θα φτιάξει το παιδάκι;
Ούτε Μάρτη δε θα βάλει
στο απαλό του το χεράκι.

   Κερασάκια στα αυτιά;     
σκουλαρίκια να κρεμάσει!
Δέντρο για να δέσει κούνια;
μια σκιά να ξαποστάσει!

Κυρία των τιμών
Το άρωμα απ΄ τα ζουμπούλια
η νυχτιά δε θα του φέρει.
Μελισσάκια, πεταλούδια
θα πετάξουν σ’ άλλα μέρη.

Το χορτάρι δε θα υπάρχει
για να παίξει βαρελάκια
και λουλούδια να μαζέυει
για να πλέκει βραχιολάκια.

Κυρία των τιμών
Λεμονιάς χρυσό καρπό
πορτοκάλι όλο υγεία
δε θα βρει  ποτέ χυμό
μες στη γκρίζα πολιτεία.

Μην τα σκέπτεσαι κυρά
ο Θεός θα βοηθήσει
το παιδί να μεγαλώσει
τη ζωή μας να φωτίσει.

Β. ΣΚΗΝΗ
ΓΚΡΙΖΟ ΤΟΠΙΟ
(Μπαίνουν στρατιώτες με βηματισμό, 
τραγουδούν κάνοντας κινήσεις γυμναστικής)

Στρατιώτες
Λίγο θέλουμε ακόμα
 άγονο να μείνει χώμα
Τα λουλούδια να χαθούνε.
Τα σπαρτά να ξεραθούνε.
Χέρσα να γενούν τα δάση,
Άδεντρη να μείνει η πλάση

(Φεύγουν από τη σκηνή συντεταγμένοι)

(Μπαίνουν οι υπήκοοι κουρελιασμένοι και λυπημένοι στη σκηνή. Περιφέρονται μιλάνε και τραγουδούν).

1.      Υπήκοος
Μες στην άχαρη ζωή μας είχαμε παρηγοριά
τα λουλούδι τα ανθισμένα, τη φωνή απ’τα πουλιά.

2.      Υπήκοος
Το χωράφι το οργωμένο, έδινε χρυσό καρπό.
Τώρα  μένει ερημωμένο, το ψωμί πια λιγοστό.

3.      Υπήκοος
Τα μελίσσια πήραν δρόμο, γύρη δεν υπάρχει στάλα
  τα παιδιά ούτε κλαράκι δεν πηγαίνουν στη δασκάλα.

4.      Υπήκοος
                 Οι γεωργοί που τα παιδιά τους να χορτάσουν 
δε μπορούν
Καταντήσανε ζητιάνοι  και τον βασιλιά μισούν.

Τραγούδι 
(πάνω στο ρυθμό της Φραγκοσυριανής, χορεύουν χασάπικο)

Δίχως πράσινο μια στάλα που  ομορφαίνει τη ζωή
κάθε μέρα είναι μαύρη, χωρίς χρώματα, πικρή. (δις)

Μήτε  ο ήλιος δεν αντέχει να περνάει από δω
μόνο  σύννεφα μαυρίλα, καταχνιά στον ουρανό. (δις)

Του μονάρχη η αλλεργία,  δίχως λόγο κι αφορμή.
Το χαμόγελο έχει σβήσει,  κι όλους μας ταλαιπωρεί. (δις)

ΣΚΗΝΗ - ΑΙΘΟΥΣΑ ΘΡΟΝΟΥ
Βασιλιάς και βασίλισσα χαρούμενοι 
κρατούν αγκαλιά μια κούκλα (μωρό)

Βασιλιάς
Έπιασε η θεραπεία, νίκησα την αλλεργία.
Η χαρά μου είναι τόση που η κόρη μου έχει δώσει.
Φτέρνισμα πια δε με πιάνει,  η αρρώστια μου έχει γιάνει!

Μουσική

Φεύγουν ο βασιλιάς και η βασίλισσα.

Μπαίνουν πάλι οι υπήκοοι
1.      Υπήκοος
Η μικρή βασιλοπούλα, μέρα, μέρα μεγαλώνει.
Ούτε ρόδο έχει μυρίσει, ούτε άκουσε αηδόνι.

2.      Υπήκοος
Τριγυρίζει λυπημένη,  μες τις αδειανές αυλές.
Ήλιο της ποτέ δε βλέπει , μόνο γλάστρες αδειανές.

Φεύγουν, μπαίνει η βασιλοπούλα (που έχει γίνει μια όμορφη νέα κοπέλα), φοράει ένα στεφάνι από ψεύτικα λουλούδια στα μαλλιά και στον ώμο της έχει ένα ψεύτικο πουλί, 
(ή κάποιοι ντυμένοι πουλιά, λουλούδια, στέκονται ακίνητοι γύρω της, ανεβασμένοι μέσα σε γλάστρες).
Παίζει με μια μπάλα.


Βασιλοπούλα
Έχω όμορφα παιγνίδια
όσα θέλω έχω στολίδια
μα όλα γύρω είναι γκρίζα
τσιμεντένια, μοιάζουν ίδια.

Έχω αηδόνια κουρδιστά
ψεύτική βγάζουν λαλιά
και λουλούδια μεταξένια
άοσμα, βαλσαμωμένα

4  φίλες της βασιλοπούλας
Τέσσερα κοριτσάκια κρατάνε δυο βιβλία 
με εικόνες λουλουδιών και δέντρων

1ο Κοριτσάκι
Τι χαρά, τι ευτυχία
όλα μοιάζουν με μαγεία
δείτε πράσινα λιβάδια
πεταλούδες και σκαθάρια.

2ο Κοριτσάκι
Πω! Πω! Δέντρα! Και δάση!
Χρώματα γεμάτη  η πλάση!
Πεύκα με πευκοβελόνες
 πλαγιές, κάμποι,  ελαιώνες.

3ο Κοριτσάκι
Τον αέρα καθαρίζουν
οξυγόνο μας χαρίζουν
τη ματιά μας ξεκουράζουν
την ατμόσφαιρα ευωδιάζουν.

4ο Κοριτσάκι
Μου είπε εμένα η γιαγιά
είχε μια τριανταφυλλιά
ανθισμένη στο μπαλκόνι
σαν βελούδινο σεντόνι.

Η μπάλα της βασιλοπούλας, κυλάει πίσω από ένα βραχάκι –γλάστρα, όπου μισοκοιμάται ο βοηθός του μάγειρα που έχει στο αυτί του ένα λουλούδι φασολιάς.

Βασιλοπούλα
(Σταματάει ξαφνιασμένη 
και σκύβει πάνω από το κοιμισμένο αγόρι)

Τι είναι τούτο, που μυρίζει
ίδιο δεν ξανάδα άλλο
Χρυσαφένιο δε μου μοιάζει
Γυάλινο το  δίχως άλλο.

Λεπτό διάφανο σαν δάκρυ
με κλωστές μικρές στην άκρη
πράγμα μαγικό φαντάζει
τη ματιά μου συναρπάζει

Το αγόρι ξυπνά και τρομαγμένο φεύγει τρέχοντας κρύβοντας το λουλούδι μέσα στο πουκάμισο του


ΣΚΗΝΗ
ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ
Η βασιλοπούλα, ωχρή αναστενάζει λυπημένα. 
Δίπλα της υπάρχουν κουτιά με δώρα και παιχνίδια.
Θέλω να μου φέρετε το ομορφότερο πράγμα στον κόσμο

Μπαίνουν οι μάγειροι και οι μαγείρισσες.

1.      Μάγειρας
Το κορίτσι με το νου του στο πανέμορφο λουλούδι
έχασε χαρά και κέφι, για φαΐ, χορό, τραγούδι.
τα παιχνίδια και τα δώρα, τα ακριβά βασιλικά
αδιάφορη κοιτάζει με σφιγμένη την καρδιά.

2.      Μάγειρας
Με την όρεξη κομμένη γρήγορα θα αρρωστήσει
στο κρεβάτι ξαπλωμένη ούτε θέλει να μιλήσει.
Οι γονείς της τη ρωτάνε να τους πει τι πεθυμάει.
Τους κοιτάζει βουρκωμένη, μόνη της παραμιλάει.

3.      Μάγειρας
Το πιο όμορφο ζητάει, μα δεν ξέρει να το πει.
Σαν γεννήθηκε λουλούδι, ούτε χόρτο είχε δει.

4.      Μάγειρας
Στους γονείς της που με πόνο την κοιτάζουν ταραγμένοι
    Ολοένα γι αυτό λέει κι αυτοί στέκουν σαστισμένοι.

5.      Μάγειρας
Φέρτε μου μόνο εκείνο που έχει κρύψει ο παραγιός
μέσα στο πουκάμισο του, να μου φύγει ο καημός.

Φεύγουν οι μάγειρες και η βασιλοπούλα μένει 
ξαπλωμένη στη σκηνή.

Ο βασιλιάς στο θρόνο διατάζει τον υπηρέτη του.

Βασιλιάς
Πείτε  να έλθει εδώ αμέσως
της κουζίνας ο βοηθός
εξηγήσεις να μου δώσει
για το πότε και το πώς.

Ο υπηρέτης ή δυο υπηρέτες φέρνουν τον παραγιό που φοβισμένος γονατίζει μπροστά στο βασιλιά.

Βασιλιάς (άγριος)
Τι είναι αυτό που έχεις κρυμμένο
μες στον κόρφο φυλαγμένο;
Μίλα μην καθυστερήσεις,
άμα θες κι άλλο να ζήσεις.


Βοηθός μάγειρα
Βασιλιά μου πώς πιστεύεις πως ο άμοιρος εγώ
μπορώ τάχα να κρατάω έναν σπάνιο θησαυρό;

Ο Βασιλιάς τον διώχνει απότομα και μένει συλλογισμένος.

ΣΚΗΝΗ
ΑΙΘΟΥΣΑ ΘΡΟΝΟΥ
Η Βασιλοπούλα ξαπλωμένη με τη βασίλισσα και τον βασιλιά δίπλα της. Γιατροί μπαίνουν στη σκηνή πλησιάζουν τη βασιλοπούλα και λένε καθένας ξεχωριστά και σαν χορωδία.

1. Γιατρός
Δυστυχώς η επιστήμη λύση δε μπορεί  να δώσει
την αρρώστια της ψυχής της δε μπορεί να ξεριζώσει.

2. Γιατρός
Σπάνια είναι η νόσος, δύσκολη η ίαση της
      η βασιλοπούλα πρέπει να ανοίξει την ψυχή της.

Βοηθός του μάγειρα (σε μια γωνιά της σκηνής)
Νιώθω τόση αγωνία
δε μπορώ την αδικία
το κορίτσι κινδυνεύει
πανικός με κυριεύει.

Η σιωπή μου τη σκοτώνει
η ζωή της τελειώνει
πρέπει να φανερωθώ
κι ας σκληρά τιμωρηθώ!

Ο βοηθός του μάγειρα σηκώνεται και  βιαστικός  γονατίζει μπροστά στο βασιλιά που αμέσως αρχίζει να φτερνίζεται.

Βοηθός Μάγειρα
Βασιλιά μου τώρα αμέσως  την αλήθεια θα σου πω
Το κορίτσι δεν αντέχω να χαθεί απ’τον καημό.

(βγάζει από τον κόρφο του το λουλούδι)

Το μικρό τούτο λουλούδι, της φτωχής της φασολιάς
είδε η κόρη σου στη τύχη κι από τότε μη ρωτάς.
Από όσα ως τα τώρα, μες την χώρα σου έχει δει
το ομορφότερο φαντάζει κι η καρδιά της το ποθεί.

Βασιλιάς
Αψού! Αψού! Τιιιιι; Πάρ΄το ! Πάρ΄το
Ξουτ! Ξουτ! Ξουτ!   καταραμένο.
Πού το είχες τρυπωμένο;

Βοηθός Μάγειρα
Κύλησε ένα σποράκι φύτρωσε μια φασολιά
κι ήταν τόσο ομορφούλα, που δε μου ΄κανε καρδιά
μόνος να την ξεριζώσω, τους χυμούς της να φιμώσω
δυο κουβάδες με νεράκι, λίγο χώμα στη γωνιά
έγινε μικρό δεντράκι έβγαλ’ άνθη στα κλαδιά.

Βασιλιάς
Αψού! Αψού!
Στη κρεμάλα θα σε στείλω……..

(Η βασιλοπούλα σηκώνεται και παίρνει το λουλουδάκι της φασολιάς - Μιλάει στον βοηθό)

Βασιλοπούλα
Σ’ ευχαριστώ από καρδιάς για την αυτοθυσία
Με τη γενναία πράξη σου βρήκα την  ευτυχία.

(Ο Βασιλιάς χαμογελαστός φτερνίζεται και διατάζει)

Βασιλιάς
Αψού! Αψού!
Ωχ! Νάτο το καταραμένο!
Δεν περνά το σιχαμένο!
Όμως θα το υπομείνω
και απτόητος θα μείνω.

Ας σκεφτώ και τον λαό μου,
Το κορίτσι το γλυκό μου
φύση δίχως πρασινάδα
χάνει κάθε νοστιμάδα.

Πράσινο βάλτε για ομορφιά!
Φυτέψετε  λουλούδια
Η κόρη βρήκε γιατρειά
αρχίστε τα τραγούδια.

Όλοι στη σκηνή  χορεύουν τραγουδώντας.
(Πάνω στη μουσική "Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες")

Η φύση απλόχερα μας θρέφει σε όλους δίνει τη χαρά
θα τη χαρίσουμε σαν  προίκα εμείς στην άλλη τη γενιά.
Όταν η πλάση λουλουδιάζει Άνοιξη έρχεται ξανά
Ο νιός την κόρη αγκαλιάζει, ρόδα γεμίζει η γειτονιά.
Τα χέρια δώστε αδελφωμένοι, η μάνα γη να αναστηθεί
Κάθε  χωράφι να καρπίσει γλυκό ψωμί για να ψηθεί.

Η φύση απλόχερα……..

Τέλος.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου