Ακολουθεί πρόταση για την καλοκαιρινή γιορτή του Νηπιαγωγείου για 66 παιδιά (42 νήπια και 24 προνήπια).
Επίσης, προτείνονται 10 μουσικά κομμάτια που μπορούν να αξιοποιηθούν στη διάρκεια της γιορτής.
Σκηνή 1η: Εναρκτήριο κομμάτι:
(είσοδος πρώτων αφηγητών - 6 παιδιά)
https://www.youtube.com/watch?v=pSujHbm-rG8
Τα 6 παιδιά τραγουδούν (δες επίσης εδώ):
Πέτα χαρταετέ μου, πέτα πολύ ψηλά, προσπάθησε να φτάσεις στα πιο ψηλά βουνά. Θέλω να σε δω ψηλά στον ουρανό, να σε δω ψηλά στον ουρανό.
Φύσα αεράκι, φύσα λίγο πιο δυνατά και κάνε με να νιώσω την πιο τρελή χαρά. Ψηλά στα σύννεφα μαζί με τα πουλιά, στα σύννεφα, μαζί με τα πουλιά, στα σύννεφα, μαζί με τα πουλιά.
Κι όσο θα ανεβαίνει εγώ θα τον κοιτώ, περήφανος θα είμαι με τον χαρταετό. Σπουδαίος χορευτής, με μακριά ουρά, σαν πουλί, με χρώματα πολλά, σαν πουλί, με χρώματα πολλά.
Αφηγητής (1)
Καλησπέρα σε όλους. Σας καλωσορίζουμε στην καλοκαιρινή μας γιορτή που είναι γεμάτη χρώμα. Χρώμα από κάθε εποχή και από κάθε μέρα ξεχωριστή που ζήσαμε μαζί τούτη τη χρονιά και που θα μείνει για πάντα στο μυαλό και στην καρδιά.
Αφηγητής (2)
Λίγο πριν πούμε αντίο στο αγαπημένο μας πρώτο σχολείο, το Νηπιαγωγείο, μαζέψαμε στιγμές μοναδικές και τις πασπαλίσαμε με χρώμα πολύ: άσπρο, κόκκινο, πράσινο και χρυσαφί. Στιγμές από τους μήνες τους εννιά που περάσαμε μαζί στου σχολειού μας την αγκαλιά.
Αφηγητής (3)
Σεπτέμβρης, Οκτώβρης, Νοέμβρης, Δεκέμβρης, Γενάρης, Φλεβάρης, Μάρτης, Απρίλης, Μάης: εννέα μήνες που κυλήσαν γρήγορα σαν το νερό στον ποταμό. Από το φθινόπωρο και τα χρυσαφιά του φύλλα, στον χειμώνα με τα τσουχτερά τα κρύα και στην άνοιξη με τα ολάνθιστα τοπία.
Αφηγητής (4)
Και να που φτάνει το καλοκαιράκι το γλυκό και σε λίγο θα ορμήσουμε στην παραλία για ατέλειωτο κολύμπι, βουτιές και παιχνίδια στις ακρογιαλιές. Θα περάσουμε αξέχαστα, μοναδικά. Θα χαρούμε τον ήλιο, τη θάλασσα και τα νησιά, θα φάμε δροσερά παγωτά και τον Σεπτέμβρη θα είμαστε έτοιμοι για την καινούρια μας αρχή στο μεγάλο σχολειό, το Δημοτικό. Κι όλα αυτά που ζήσαμε τη φετινή χρονιά θα γίνουν μια ανάμνηση γλυκιά.
Αφηγητής (5)
Ας κλείσουμε λοιπόν για λίγο τα μάτια και ας ταξιδέψουμε στης φαντασίας τα μονοπάτια. Ας μπούμε μαζί στου χρόνου τη μηχανή και ας βάψουμε με χρώματα μαγικά, στιχάκια γλυκά και τραγούδια μελωδικά που μας συντρόφεψαν μια ολόκληρη χρονιά. Μα θα περάσουμε κι από άλλες γειτονιές: του ονείρου, της ελπίδας, του παραμυθιού και του αποχαιρετισμού...
Αφηγητής (6)
...όπου όλοι μαζί χέρι με χέρι θα σας ευχηθούμε "Καλό Καλοκαίρι!" Νομίζω πως ήρθε η στιγμή. Ένα, δύο τρία. Η ομάδα με το χρώμα του φθινοπώρου το χρυσαφί ας ετοιμαστεί. Εμπρός Σεπτέμβρη, Οκτώβρη και Νοέμβρη, με βήμα ταχύ βγείτε στη σκηνή.
Σκηνή 2η: Το χρώμα το χρυσαφί (του φθινοπώρου)
(6 παιδιά)
Μουσική εισόδου:
https://www.youtube.com/watch?v=qvWl7JOOT6I&feature=youtu.be
Τα λόγια που προτείνεται να "ντύσουν" τη "Βροχή" του Μάνου Χατζηδάκι:
(Έναρξη από το 00:20)
Γλυκιά εποχή, γλυκιά εποχή
πόσο σ'αγαπώ, πόσο σ'αγαπώ (00:29)
Φύλλα χρυσαφιά, φύλλα καφετιά,
δροσερή βροχή, μύρισε η γη (00:38).
(Έναρξη ξανά από το 1:07)
Σεπτέμβρης μπροστά,
Οκτώβρης μετά,
κι ο Νοέμβριος τρίτος στη σειρά (2 φορές μέχρι το 1:27).
Φθινόπωρο, φθινόπωρο
πόσο σ'αγαπώ, πόσο σ'αγαπώ (2 φορές μέχρι το 1:44)
Σεπτέμβρης (7)
Ο Σεπτέμβρης είναι αγόρι
κι έχει ολόχρυσο καπέλο
και χρυσό το πανωφόρι.
Τα παπούτσια του είναι φύλλα
που έχουν πέσει απ'τα πλατάνια
και τα μάγουλά του μήλα.
Με του ανέμου τα ποδάρια,
τρέχει δίχως να τον βλέπεις...
Σεπτέμβρης (8)
Στων βημάτων του τα χνάρια
διαμαντάκια θε να βρεις
σταγονίτσες, σταγονίτσες
μιας ολόχρυσης βροχής.
(Απόσπασμα από ποίημα της Ρένας Καρθαίου)
Οκτώβρης (9)
Με το σάκο του στον ώμο,
ο Οκτώβρης τριγυρίζει μες στον δρόμο.
Στα χρυσάνθεμα πατάει,
βρέχει, αστράφτει όπου περνάει.
Οκτώβρης (10)
Λασπωμένα τα μποτάκια,
μουσκεμένα τα μπατζάκια,
τα μαλλιά στάζουν νερά
και τα μάγουλα...φωτιά.
Οκτωβράκη, γύρισες το φυλλαράκι
και το έκανες βαρκάκι
κι έχεις μες στην αγκαλιά
μανιτάρια και κλαδιά.
(Απόσπασμα από το ποίημα της Ελένης Τσούση)
Νοέμβρης (11)
Στον Νοέμβρη δεν αρέσουν τα πολλά τα "σούρτα-φέρτα".
Χαλί στρώνει στο σαλόνι,
διπλή βάζει την κουβέρτα.
Όταν απ'το σπίτι βγαίνει, πάντα αχτένιστος γυρνάει,
κάστανα απ'τον δρόμο παίρνει και νωρίς για ύπνο πάει.
Νοέμβρης (12)
Στου Νοέμβρη το χαρτί,
βάζει υπογραφή η βροχή.
"Θα ποτίσω όλη την πόλη, το χωράφι, το περβόλι,
και θα πλύνω τις σκεπές, τα μπαλκόνια, τις αυλές.
Θα ετοιμάσω το λευκό τοπίο, για να έρθει το μεγάλο κρύο".
Σαν να έρχεται θαρρώ με βήμα γοργό και δυνατό...
Σκηνή 3η: Το χρώμα το λευκό του χειμώνα (5 παιδιά)
https://www.youtube.com/watch?v=XYvZkNXAuq0
Εναλλακτικά:
https://www.youtube.com/watch?v=toTcjOh1jts
Δεκέμβρης (13)
Ο Δεκέμβρης φορά γάντια, κασκόλ, πουλόβερ και σκούφο.
Πάπλωμα θέλει, στο τζάκι δυνατή φωτιά να τρίζει,
τσάι πίνει σαν το βράδυ σπίτι του γυρίζει.
Δεκέμβρης (14)
Δέντρο κουβαλά στο σπίτι, το στολίζει με φωτάκια,
στην κορφή αστέρι βάζει, καμπανούλες, αγγελάκια.
(Απόσπασμα από το ποίημα της Ιωάννας Κυρίτση-Τζιώτη)
Γενάρης (15)
Του Γενάρη προσταγή: "Χιόνι, σκέπασε τη γη! Σκέπασε βουνά και δάση, η άνοιξη να μην περάσει". Κρύο θέλει κι άλλο κρύο, κρύσταλλο όλο το τοπίο. Του Γενάρη προσταγή: "Μπάλα κάτασπρη όλη η γη".
(Απόσπασμα από το ποίημα της Ρένας Καρθαίου)
Φλεβάρης (16)
Να'μαι κι εγώ. Με μένα έρχεται και η Αποκριά,
τρελό γλέντι και χορός, μεγάλος ενθουσιασμός.
Μασκαράδες, σερπαντίνες, κομφετί
των παιδιών η καλύτερη γιορτή.
Φλεβάρης (17)
Άνθη ανάκατα και χιόνι,
τις αμυγδαλιές φορτώνει.
Κούτσα-κούτσα κατεβαίνει,
όλη η πλάση τον προσμένει.
Μήνυμα πως δεν αργεί,
φτάνει η άνοιξη στη Γη.
Στο γαλάζιο το στεφάνι του ήλιου
κάποια αχτίδα εφάνη.
Το' παν και το λένε τόσοι
άνθρωποι με τόση γνώση:
"Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει
καλοκαίρι θα μυρίσει".
(Ρένα Καρθαίου).
Σκηνή 4η:
Το χρώμα το κόκκινο της άνοιξης (6 παιδιά)
Προτεινόμενο τραγούδι: Λουλουδόκοσμος
http://picosong.com/K6Vw/
Μάρτης (18)
"Μάρτης, γδάρτης και κακός παλουκοκάφτης" .
Τον γνωρίζετε τον Μάρτη,
τον τρελό επαναστάτη;
Ξημερώνει και βραδιάζει
κι εκατό γνώμες αλλάζει.
Βάζει η μάνα του μπουγάδα,
σχοινί δένει στη λιακάδα,
τα σεντόνια της ν'απλώσει,
μια χαρά να τα στεγνώσει.
Να που ο Μάρτης μετανιώνει
και τα σύννεφα μαζεύει
τρέχει η μάνα, τρέχει
τα σεντόνια να μαζέψει γιατί βρέχει...
Μάρτης (19)
Να ο ήλιος σε λιγάκι
φύσηξε το βοριαδάκι
κι η φτωχή γυναίκα μόνη
τα σεντόνια ξαναπλώνει.
Μια βροντή κι ο ήλιος εχάθη
μες στης συννεφιάς τα βάθη.
Ρίχνει και χαλάζι τώρα
πω, πω, τι άγρια μπόρα.
Ως το βράδυ φορές δέκα
άπλωσε η γυναίκα την μπουγάδα
κι υπόσχεση τώρα δίνει
Μάρτη ποτέ πια να μην ξαναπλύνει.
(Ρίτα Μπούμη-Παππά)
Απρίλης (20)
Να τος ο Απρίλης που φέρνει τη Λαμπρή
και την πασχαλιά, λαμπάδες, κόκκινα αβγά
και κουλουράκια μοσχομυριστά.
Να και ο πασχαλινός λαγός με τα μεγάλα αυτιά
που πολύ του αρέσει η ζημιά και η σκανταλιά.
Απρίλης (21)
Να τος, έσπασε όλα τα κόκκινα αβγά,
έφαγε όλα τα κουλούρια,
γύρισε όλα τα καλάθια
κι έβαλε στην κατσαρόλα τέσσερα κιλά αγκάθια.
Σαν τελείωσε πήγε να κρυφτεί σε μια γωνιά
και περίμενε κρυμμένος μέχρι να'ρθουν τα παιδιά.
Μα από τα γέλια τα πολλά
εκουνιόντουσαν τα αυτιά.
Κι έτσι τον βρήκαν στο λεπτό
τον ζημιάρη τον λαγό.
Του βάλαν ευθύς σκούφο και ποδιά,
για να πλάσει τα κουλούρια και να βάψει τ'αβγά.
(Φιλιώ Νικολούδη)
Αφηγητής (25)
Και τώρα ήρθε η στιγμή να κάνουμε μαζί μια άλλη διαδρομή, αληθινά μαγευτική στον κόσμο του παραμυθιού. Κι αν αναρωτιέστε τι χρώμα θα δώσουμε στου παραμυθιού τη γειτονιά, εμείς λέμε ότι του ταιριάζουν του ουράνιου τόξου όλα τα χρώματα, και τα επτά: το μοβ, το μπλε, το θαλασσί, το πράσινο, το κίτρινο, το κόκκινο και το πορτοκαλί.
Αφηγητής (26)
Παραμύθι, μύθι, μύθι, το κουκί και το ρεβύθι. Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, δωσ' της κλώτσο να γυρίσει, παραμύθι ν'αρχινήσει.
Αφηγητής (27)
Σαν το σιτάρι σπέρνεται
στον κόσμο η αλήθεια
κι απ'τον καθάριο σπόρο της
φυτρώνουν παραμύθια.
Καλότυχος όποιος μπορεί
τα στάχυα να θερίσει.
Για τον μικρό τον κόπο του
μεγάλο κέρδος μένει:
όλη η αλήθεια που θα βρει
στα ψέμματα κρυμμένη...
(διασκευή από ποίημα του Γεώργιου Δροσίνη, το βρήκα στην Ανθή)
Αφηγητής (28)
Απ'τους παραμυθάδες τους πολλούς, παραμυθάς τρανός.
Από τα χρόνια τα παλιά, απ'την αρχαία Ελλάδα, δημιουργός μοναδικός. Αίσωπος το όνομά του και οι μύθοι του δεκάδες, με ζώα, μεγάλα και μικρά, έξυπνα και πονηρά, αδύναμα και δυνατά, δειλά και τολμηρά.
Αφηγητής (29)
Το λιοντάρι και το ποντίκι, ο ψεύτης βοσκός, ο λαγός και η χελώνα, η αλεπού και το λελέκι, ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας είναι μερικοί από τους πιο γνωστούς. Από τους μύθους τους πολλούς, διαλέξαμε τρεις να σας διηγηθούμε και των ηρώων τους τα παθήματα να σας πούμε. Μα σαν να ακούω ήδη ενα "τζι, τζι, τζι". Το ακούτε και σεις;
Σκηνή 6η:
Το χρώμα του παραμυθιού (9 παιδιά)
Τα τζιτζίκια
https://www.youtube.com/watch?v=8aYtsRwdKTY
Τζιτζίκι (30)
Πάνω στα κλαδιά του δέντρου
παίζω όλη μέρα την κιθάρα
και τον μέρμηγκα κοιτάζω
που όλο ψάχνει με λαχτάρα.
"Μα δεν βαρέθηκες, καημένε;
Κάτσε λίγο να σε δούμε".
Μυρμήγκι (31)
Όταν θα'ρθει ο χειμώνας
και θα πεινάς και θα κρυώνεις,
τότε θα τα ξαναπούμε.
Θα σκεφτείς τότε πως έκανες λάθος
όλη μέρα να τραγουδάς και να χορεύεις,
αλλά θα'ναι πολύ αργά
και στην πόρτα μας σπόρους θα γυρεύεις.
Αφηγητής (32)
Έφτασε βαρύς χειμώνας
χιόνι σκέπασε την πλάση
και ο τζίτζικας γυρεύει λίγους σπόρους να χορτάσει.
Μα την πόρτα του μέρμηγκα βρίσκει κλειστή,
την κιθάρα στην άκρη αφήνει
και μια γωνίτσα ψάχνει να βρει να ζεσταθεί.
Κατάλαβε το λάθος, αλλά ο χρόνος πίσω δεν γυρνά
κι έτσι μένει με τα χέρια αδειανά και πεινασμένη κοιλιά.
Αφηγητής (33)
Στη σκοτεινή του λιονταριού σπηλιά
ποντίκι μπαίνει μέσα ταπεινό
τον άγριο βλέπει μπρος του βασιλιά
που στα ματάκια του φαντάζει σαν βουνό.
Ποντίκι (34)
Αχ, λιοντάρι, να χαρείς
άφησέ με να γλιτώσω και στ'ορκίζομαι
θα δεις κάπως θα στο ανταποδώσω.
Περήφανε του δάσους βασιλιά,
της μοίρας τα γυρίσματα κανείς δεν ξέρει,
μπορεί, καθώς το λένε και οι σοφοί,
μικρός καλό μεγάλο να σου φέρει.
Λιοντάρι (35)
Πεινασμένο πάω μια μέρα για κυνήγι
και ολόπαχο αντικρίζω μπρος μου ένα κατσίκι
ξεχύνομαι με μιας να το αρπάξω,
αλλά πέφτω αμέσως στης παγίδας το δίχτυ.
Κι όπως στέκομαι θλιμμένο
βλέπω το μικρό ποντίκι
που το δίχτυ ροκανίζει
και ευθύς με ελευθερώνει.
Αφηγητής (36)
Με τα πρόβατα όλη μέρα ο μικρός βοσκός γυρίζει
και για να περνά η ώρα τη φλογέρα του σφυρίζει.
Ώσπου σκέφτηκε ένα ψέμα που μπροστά ευθύς το βάζει.
Βοσκός (37)
Λύκοι! Λύκοι! Τρέξτε χωριανοί! Βοήθεια!
Αφηγητής (38)
Μα ήρθανε στ'αλήθεια λύκοι και ο μικρός βοσκός τρομάζει.
Βοσκός (37)
Λύκοι! Λύκοι! Τρέξτε χωριανοί να με σώσετε! Βοήθεια!
Αφηγητής (38)
Όμως ποιος να τον πιστέψει που τον ξέρουν όλοι ψεύτη;
Παν τα πρόβατα, σκορπίσαν
κι ο μικρός βοσκός τρέχοντας τον λόφο κατεβαίνει
και τώρα πια καταλαβαίνει
πως μπερδέματα μόνο το ψέμα φέρνει.
Σκηνή 7η:
Προτεινόμενο τραγούδι: "Όπου υπάρχει αγάπη"
https://www.youtube.com/watch?v=F1lm8h-VjVY
Τρίτοι αφηγητές (5 παιδιά)
Αφηγητής (39)
Κι από τη γειτονιά του παραμυθιού ήρθε η ώρα να πάμε στη γειτονιά της ελπίδας, της φιλίας και της ευτυχίας. Που' χει χρώμα πράσινο, σαν των δέντρων τα φύλλα κι ευωδιά από πράσινα μήλα. Σαν ανοιξιάτικο λιβάδι και σαν της αγάπης το χάδι.
Αφηγητής (40)
Η φιλία είναι αγάπη και τίποτα δεν τη νικάει.
Η φιλία είναι σιγουριά που ακόμα και στα δύσκολα
τα πάει μια χαρά.
Κι αν το ταξίδι μας αυτό τελειώνει, ένα άλλο ξεκινά.
Αχώριστοι θα μείνουμε παντοτινά, για μια ζωή,
σαν μια αλυσίδα που να σπάσει δεν μπορεί.
Αφηγητής (41)
Αν έχεις φίλους, είσαι ευλογημένος
κι αληθινά ευτυχισμένος.
Αν έχεις φίλους, έχεις αγάπη, σιγουριά, στήριξη, χαρά.
Οι φίλοι θα είναι πάντα εκεί,
και στη χαρά μα και στη λύπη
σε κάθε δύσκολη στιγμή
μα και σε κάθε νίκη σημαντική.
Αφηγητής (42)
Κι αν της φιλίας τη συνταγή ψάχνεις να βρεις,
καθόλου μην ανησυχείς, είναι πολύ απλή.
Δυο παιδιά και τέσσερα χέρια απαλά,
δυο καρδιές και δυο χαμόγελα πλατιά,
και το πιο σημαντικό ποτέ να μην ξεχνάς:
μια μεγάλη, δυνατή και ζεστή αγκαλιά.
Αφηγητής (43)
Όπως ένα λουλούδι που ανθίζει
και μια καινούρια ζωή θα ξεκινήσει.
Μεγαλώνοντας μαθαίνει
πως μόνο του δεν μπορεί να μένει.
Χρειάζεται στοργή, νιάσιμο, φροντίδα,
της αγάπης και της φιλίας τη σφραγίδα.
Σκηνή 8η:
Προτεινόμενο τραγούδι:
https://www.youtube.com/watch?v=LLOXlhdxDMc
"Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο"
Το χρώμα το πράσινο της αγάπης και της φιλίας (8 παιδιά)
Αγάπη (44)
Η αγάπη σ'ένα χαμόγελο παιδιού
ομορφαίνει και
γλυκαίνει την ψυχή μας.
Σαν μία λάμψη, όπως ο φάρος του νησιού
ορίζοντες ανοίγει στη ζωή μας.
Φιλία (45)
Την ευτυχία πάντοτε μες στη ζωή μάς τη χαρίζουν
οι μικρές καλές στιγμές μας,
μία φιλία, ένα χαμόγελο γλυκό,
μια προσμονή, μια σκέψη τρελή
σαν σε όνειρό μας.
Αγάπη (46)
Αλήθεια, αξίζει σ'αυτή τη ζωή
να αγαπάς και να σ'αγαπάνε.
Να εκτιμάς την κάθε στιγμή που εσύ γελάς,
ενώ άλλοι πονάνε.
Αγάπη (47)
Η αγάπη χωρίς αντάλλαγμα μπορεί
τα πάντα στη ζωή να υπομένει,
και να γελάει, και να πονάει,
και να μπορεί, να συγχωρεί,
να προχωρεί, να περιμένει.
("Αξίζει ν'αγαπάς")
Φιλία (48)
Σαν έρθει η δύσκολη στιγμή
η αληθινή φιλία θα φανεί.
Τα πάντα στη ζωή είναι η φιλία
χαρά, αγάπη και ευτυχία.
Αγάπη (49)
Δεν έχεις πού να κοιμηθείς;
Δανείσου το παπούτσι μου.
Δεν έχεις πού να ζεσταθείς;
Δανείσου την καρδιά μου.
Δεν έχεις πού να πιεις νερό;
Ξεδίψασε στο δάκρυ μου.
Δεν έχεις πού να ονειρευτείς;
Δανείσου τα όνειρά μου.
Φιλία (50)
Κρύβω βαθιά στις τσέπες μου
δύο ψίχουλα ψωμί,
έλα να τα μοιραστούμε μαζί.
Κρύβω τον ήλιο, τα πουλιά
και ένα άσπρο γιασεμί.
Κι αν κρυώνεις, έλα, θα ζεσταθούμε μαζί.
(51)
Μα σαν να πέρασε η ώρα. Περάσαμε ωραία μα σε λίγο θα πέσει η αυλαία. Με τη φιλία και την αγάπη στην καρδιά, ας τραγουδήσουμε μαζί, τραγούδι καλοκαιρινό με χρώμα γαλάζιο, θαλασσινό...
Σκηνή 9η: (15 παιδιά)
Προτεινόμενο τραγούδι: "Γεια σου χαρά σου Βενετιά"
https://www.youtube.com/watch?v=Ih1s3n1_srE
Αποχαιρετισμός
(52)
Αν τ'αγαπάς ξανάρχονται
και αν τ'αφήσεις φεύγουν,
μα οι στιγμές που ζήσαμε
μες στην καρδιά θα μένουν.
Και με τα χρόνια θα'ρχομαι,
πάλι να σου θυμίζω
πως οι αγκαλιές δεν χάνονται
όταν ξαναγεμίζουν.
(53)
Ένα χαρτάκι δίπλωσα
κι έφτιαξα καραβάκι.
Να ταξιδεύει το'βαλα
μες σε βαθύ νεράκι.
Κατάρτι το πινέλο μου
τα χρώματα φορτίο
και το νερό το γάργαρο
ευχές απ'το νηπιαγωγείο, το πρώτο μου σχολείο.
(54)
Κάτι ψήλωσε στ'αγέρι,
κάτι λάμπει μες στο φως,
Να ν'το φεγγάρι ή κάποιο αστέρι;
Ήλιος να είναι ή μήπως χρυσός;
Είμαι εγώ που μεγάλωσα
και που δε θα'μαι πια νηπιάκι,
μα ένα περήφανο πρωτάκι.
(55)
Μα μέχρι να'ρθει η στιγμή που το σχολείο θα ανοίξει ξανά τη ζεστή του αγκαλιά, τα χέρια ας δώσουμε σφιχτά.
Ας ευχηθούμε σε όλους σας "Καλό καλοκαίρι!".
Εμάς ο νους μας ήδη τριγυρνά σε παραλίες και νησιά
και στα κάστρα που θα φτιάξουμε στην αμμουδιά και στην ακρογιαλιά.
Παιχνίδι, γέλιο δυνατό και στο χέρι...χωνάκι παγωτό.
(56)
Εγώ πάντως να το πιστέψω δεν μπορώ
πως έφτασε στο τέλος μια μαγική χρονιά,
απ'την οποία θα κρατήσω πράγματα μοναδικά.
(57)
Σαν το νεράκι κύλησε, μα ξέρω πως από το μυαλό και την καρδιά ποτέ δε θα φύγουν όλα όσα έμαθα στο πρώτο μου σχολείο. Μην περιμένετε με δυο λόγια να τα πω, γιατί στ'αλήθεια δεν μπορώ.
(58)
Είναι πράγματα απλά, αλλά πολύ σημαντικά: να μοιράζομαι, να αγαπώ, να θυμώνω και ύστερα από λίγο να φιλιώνω, να βρίσκω τρόπους να πω "ευχαριστώ" μα και "συγγνώμη", όταν άθελά μου τον φίλο μου πληγώνω.
(59)
Να ζωγραφίζω, να σχεδιάζω και να κατασκευάζω, με πλαστελίνη, με ξυλομπογιά, νερομπογιά, πινέλο, κιμωλία να ταξιδεύω στου ονείρου τη μαγεία.
(60)
Ναι, έμαθα στ' αλήθεια πράγματα μικρά μα θαυμαστά:
να φαντάζομαι, να συνεργάζομαι, να κάνω ερωτήσεις και να δίνω απαντήσεις, να προσφέρω, να βοηθάω και πολύ να αγαπάω.
(61)
Να μην ξεχνώ να αγαπώ τα βουνά και τα πέλαγα
τους γνωστούς και τους άγνωστους τόπους,
τα πουλιά, τα λουλούδια, τα σύννεφα,
μα πιο πολύ ν'αγαπώ τους ανθρώπους.
(διασκευή από το "Ν'αγαπάς" του Παντελή Θαλασσινού)
(62)
Να μην ξεχνώ τα όνειρά μου να κυνηγώ
και να βλέπω με τα μάτια της ψυχής
τις ομορφιές όλης της Γης.
Να μην ξεχνώ να πετώ
στα σύννεφα κι ακόμα πιο ψηλά.
Να μην ξεχνώ να κολυμπώ σε λίμνες με κρυστάλλινα νερά
και σε βυθούς με αμύθητους θησαυρούς.
(63)
Μα πάνω απ'όλα να μην ξεχνώ να νοιάζομαι
για όλα αυτά που αξίζουν στη ζωή
να δίνω πάντα απλόχερα όσα μπορώ να μοιραστώ
και να'μαι πάντα πλούσιος πολύ με ένα απλό γλυκό φιλί.
(διασκευή από το καταπληκτικό τραγούδι του Στέργιου Παρίζα και του Μιχάλη, στον σύνδεσμο:
https://www.youtube.com/watch?v=XZlqAJnWk9U
(64)
Να τραγουδάω, να χορεύω, να τρέχω και ξέγνοιαστα να παίζω, να γελάω, να ρωτάω με πολλά "γιατί", απορώντας για το καθετί.
(65)
Ήρθε η ώρα να πω αντίο στο Νηπιαγωγείο και όλα αυτά θα κρατώ στην καρδιά και στο μυαλό μου πολύτιμο θησαυρό και οδηγό μου αληθινό.
(66)
Βάζουμε πλώρη λοιπόν για άλλες θάλασσες.
Σας αποχαιρετάμε.
Με φτερά τις γνώσεις μας
και μ'ένα χαμόγελο γλυκό το όνειρο συναντάμε.
Μακριά πετάμε, γεια σου χαρά σου Νηπιαγωγείο,
πάντα θα σε αγαπάμε.
(διασκευή από το ποίημα της Έλενας)
Σκηνή 10η (τελική)
https://www.youtube.com/watch?v=Sq_m-jWtfX0
Νέες χρήσιμες συνδέσεις για την καλοκαιρινή γιορτή ΕΔΩ.
Σκηνή 1η: Εναρκτήριο κομμάτι:
(είσοδος πρώτων αφηγητών - 6 παιδιά)
https://www.youtube.com/watch?v=pSujHbm-rG8
Τα 6 παιδιά τραγουδούν (δες επίσης εδώ):
Πέτα χαρταετέ μου, πέτα πολύ ψηλά, προσπάθησε να φτάσεις στα πιο ψηλά βουνά. Θέλω να σε δω ψηλά στον ουρανό, να σε δω ψηλά στον ουρανό.
Φύσα αεράκι, φύσα λίγο πιο δυνατά και κάνε με να νιώσω την πιο τρελή χαρά. Ψηλά στα σύννεφα μαζί με τα πουλιά, στα σύννεφα, μαζί με τα πουλιά, στα σύννεφα, μαζί με τα πουλιά.
Κι όσο θα ανεβαίνει εγώ θα τον κοιτώ, περήφανος θα είμαι με τον χαρταετό. Σπουδαίος χορευτής, με μακριά ουρά, σαν πουλί, με χρώματα πολλά, σαν πουλί, με χρώματα πολλά.
Αφηγητής (1)
Καλησπέρα σε όλους. Σας καλωσορίζουμε στην καλοκαιρινή μας γιορτή που είναι γεμάτη χρώμα. Χρώμα από κάθε εποχή και από κάθε μέρα ξεχωριστή που ζήσαμε μαζί τούτη τη χρονιά και που θα μείνει για πάντα στο μυαλό και στην καρδιά.
Αφηγητής (2)
Λίγο πριν πούμε αντίο στο αγαπημένο μας πρώτο σχολείο, το Νηπιαγωγείο, μαζέψαμε στιγμές μοναδικές και τις πασπαλίσαμε με χρώμα πολύ: άσπρο, κόκκινο, πράσινο και χρυσαφί. Στιγμές από τους μήνες τους εννιά που περάσαμε μαζί στου σχολειού μας την αγκαλιά.
Αφηγητής (3)
Σεπτέμβρης, Οκτώβρης, Νοέμβρης, Δεκέμβρης, Γενάρης, Φλεβάρης, Μάρτης, Απρίλης, Μάης: εννέα μήνες που κυλήσαν γρήγορα σαν το νερό στον ποταμό. Από το φθινόπωρο και τα χρυσαφιά του φύλλα, στον χειμώνα με τα τσουχτερά τα κρύα και στην άνοιξη με τα ολάνθιστα τοπία.
Αφηγητής (4)
Και να που φτάνει το καλοκαιράκι το γλυκό και σε λίγο θα ορμήσουμε στην παραλία για ατέλειωτο κολύμπι, βουτιές και παιχνίδια στις ακρογιαλιές. Θα περάσουμε αξέχαστα, μοναδικά. Θα χαρούμε τον ήλιο, τη θάλασσα και τα νησιά, θα φάμε δροσερά παγωτά και τον Σεπτέμβρη θα είμαστε έτοιμοι για την καινούρια μας αρχή στο μεγάλο σχολειό, το Δημοτικό. Κι όλα αυτά που ζήσαμε τη φετινή χρονιά θα γίνουν μια ανάμνηση γλυκιά.
Αφηγητής (5)
Ας κλείσουμε λοιπόν για λίγο τα μάτια και ας ταξιδέψουμε στης φαντασίας τα μονοπάτια. Ας μπούμε μαζί στου χρόνου τη μηχανή και ας βάψουμε με χρώματα μαγικά, στιχάκια γλυκά και τραγούδια μελωδικά που μας συντρόφεψαν μια ολόκληρη χρονιά. Μα θα περάσουμε κι από άλλες γειτονιές: του ονείρου, της ελπίδας, του παραμυθιού και του αποχαιρετισμού...
Αφηγητής (6)
...όπου όλοι μαζί χέρι με χέρι θα σας ευχηθούμε "Καλό Καλοκαίρι!" Νομίζω πως ήρθε η στιγμή. Ένα, δύο τρία. Η ομάδα με το χρώμα του φθινοπώρου το χρυσαφί ας ετοιμαστεί. Εμπρός Σεπτέμβρη, Οκτώβρη και Νοέμβρη, με βήμα ταχύ βγείτε στη σκηνή.
Σκηνή 2η: Το χρώμα το χρυσαφί (του φθινοπώρου)
(6 παιδιά)
Μουσική εισόδου:
https://www.youtube.com/watch?v=qvWl7JOOT6I&feature=youtu.be
Τα λόγια που προτείνεται να "ντύσουν" τη "Βροχή" του Μάνου Χατζηδάκι:
(Έναρξη από το 00:20)
Γλυκιά εποχή, γλυκιά εποχή
πόσο σ'αγαπώ, πόσο σ'αγαπώ (00:29)
Φύλλα χρυσαφιά, φύλλα καφετιά,
δροσερή βροχή, μύρισε η γη (00:38).
(Έναρξη ξανά από το 1:07)
Σεπτέμβρης μπροστά,
Οκτώβρης μετά,
κι ο Νοέμβριος τρίτος στη σειρά (2 φορές μέχρι το 1:27).
Φθινόπωρο, φθινόπωρο
πόσο σ'αγαπώ, πόσο σ'αγαπώ (2 φορές μέχρι το 1:44)
Σεπτέμβρης (7)
Ο Σεπτέμβρης είναι αγόρι
κι έχει ολόχρυσο καπέλο
και χρυσό το πανωφόρι.
Τα παπούτσια του είναι φύλλα
που έχουν πέσει απ'τα πλατάνια
και τα μάγουλά του μήλα.
Με του ανέμου τα ποδάρια,
τρέχει δίχως να τον βλέπεις...
Σεπτέμβρης (8)
Στων βημάτων του τα χνάρια
διαμαντάκια θε να βρεις
σταγονίτσες, σταγονίτσες
μιας ολόχρυσης βροχής.
(Απόσπασμα από ποίημα της Ρένας Καρθαίου)
Οκτώβρης (9)
Με το σάκο του στον ώμο,
ο Οκτώβρης τριγυρίζει μες στον δρόμο.
Στα χρυσάνθεμα πατάει,
βρέχει, αστράφτει όπου περνάει.
Οκτώβρης (10)
Λασπωμένα τα μποτάκια,
μουσκεμένα τα μπατζάκια,
τα μαλλιά στάζουν νερά
και τα μάγουλα...φωτιά.
Οκτωβράκη, γύρισες το φυλλαράκι
και το έκανες βαρκάκι
κι έχεις μες στην αγκαλιά
μανιτάρια και κλαδιά.
(Απόσπασμα από το ποίημα της Ελένης Τσούση)
Νοέμβρης (11)
Στον Νοέμβρη δεν αρέσουν τα πολλά τα "σούρτα-φέρτα".
Χαλί στρώνει στο σαλόνι,
διπλή βάζει την κουβέρτα.
Όταν απ'το σπίτι βγαίνει, πάντα αχτένιστος γυρνάει,
κάστανα απ'τον δρόμο παίρνει και νωρίς για ύπνο πάει.
Νοέμβρης (12)
Στου Νοέμβρη το χαρτί,
βάζει υπογραφή η βροχή.
"Θα ποτίσω όλη την πόλη, το χωράφι, το περβόλι,
και θα πλύνω τις σκεπές, τα μπαλκόνια, τις αυλές.
Θα ετοιμάσω το λευκό τοπίο, για να έρθει το μεγάλο κρύο".
Σαν να έρχεται θαρρώ με βήμα γοργό και δυνατό...
Σκηνή 3η: Το χρώμα το λευκό του χειμώνα (5 παιδιά)
https://www.youtube.com/watch?v=XYvZkNXAuq0
Εναλλακτικά:
https://www.youtube.com/watch?v=toTcjOh1jts
Δεκέμβρης (13)
Ο Δεκέμβρης φορά γάντια, κασκόλ, πουλόβερ και σκούφο.
Πάπλωμα θέλει, στο τζάκι δυνατή φωτιά να τρίζει,
τσάι πίνει σαν το βράδυ σπίτι του γυρίζει.
Δεκέμβρης (14)
Δέντρο κουβαλά στο σπίτι, το στολίζει με φωτάκια,
στην κορφή αστέρι βάζει, καμπανούλες, αγγελάκια.
(Απόσπασμα από το ποίημα της Ιωάννας Κυρίτση-Τζιώτη)
Γενάρης (15)
Του Γενάρη προσταγή: "Χιόνι, σκέπασε τη γη! Σκέπασε βουνά και δάση, η άνοιξη να μην περάσει". Κρύο θέλει κι άλλο κρύο, κρύσταλλο όλο το τοπίο. Του Γενάρη προσταγή: "Μπάλα κάτασπρη όλη η γη".
(Απόσπασμα από το ποίημα της Ρένας Καρθαίου)
Φλεβάρης (16)
Να'μαι κι εγώ. Με μένα έρχεται και η Αποκριά,
τρελό γλέντι και χορός, μεγάλος ενθουσιασμός.
Μασκαράδες, σερπαντίνες, κομφετί
των παιδιών η καλύτερη γιορτή.
Φλεβάρης (17)
Άνθη ανάκατα και χιόνι,
τις αμυγδαλιές φορτώνει.
Κούτσα-κούτσα κατεβαίνει,
όλη η πλάση τον προσμένει.
Μήνυμα πως δεν αργεί,
φτάνει η άνοιξη στη Γη.
Στο γαλάζιο το στεφάνι του ήλιου
κάποια αχτίδα εφάνη.
Το' παν και το λένε τόσοι
άνθρωποι με τόση γνώση:
"Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει
καλοκαίρι θα μυρίσει".
(Ρένα Καρθαίου).
Σκηνή 4η:
Το χρώμα το κόκκινο της άνοιξης (6 παιδιά)
Προτεινόμενο τραγούδι: Λουλουδόκοσμος
http://picosong.com/K6Vw/
Μάρτης (18)
"Μάρτης, γδάρτης και κακός παλουκοκάφτης" .
Τον γνωρίζετε τον Μάρτη,
τον τρελό επαναστάτη;
Ξημερώνει και βραδιάζει
κι εκατό γνώμες αλλάζει.
Βάζει η μάνα του μπουγάδα,
σχοινί δένει στη λιακάδα,
τα σεντόνια της ν'απλώσει,
μια χαρά να τα στεγνώσει.
Να που ο Μάρτης μετανιώνει
και τα σύννεφα μαζεύει
τρέχει η μάνα, τρέχει
τα σεντόνια να μαζέψει γιατί βρέχει...
Μάρτης (19)
Να ο ήλιος σε λιγάκι
φύσηξε το βοριαδάκι
κι η φτωχή γυναίκα μόνη
τα σεντόνια ξαναπλώνει.
Μια βροντή κι ο ήλιος εχάθη
μες στης συννεφιάς τα βάθη.
Ρίχνει και χαλάζι τώρα
πω, πω, τι άγρια μπόρα.
Ως το βράδυ φορές δέκα
άπλωσε η γυναίκα την μπουγάδα
κι υπόσχεση τώρα δίνει
Μάρτη ποτέ πια να μην ξαναπλύνει.
(Ρίτα Μπούμη-Παππά)
Απρίλης (20)
Να τος ο Απρίλης που φέρνει τη Λαμπρή
και την πασχαλιά, λαμπάδες, κόκκινα αβγά
και κουλουράκια μοσχομυριστά.
Να και ο πασχαλινός λαγός με τα μεγάλα αυτιά
που πολύ του αρέσει η ζημιά και η σκανταλιά.
Απρίλης (21)
Να τος, έσπασε όλα τα κόκκινα αβγά,
έφαγε όλα τα κουλούρια,
γύρισε όλα τα καλάθια
κι έβαλε στην κατσαρόλα τέσσερα κιλά αγκάθια.
Σαν τελείωσε πήγε να κρυφτεί σε μια γωνιά
και περίμενε κρυμμένος μέχρι να'ρθουν τα παιδιά.
Μα από τα γέλια τα πολλά
εκουνιόντουσαν τα αυτιά.
Κι έτσι τον βρήκαν στο λεπτό
τον ζημιάρη τον λαγό.
Του βάλαν ευθύς σκούφο και ποδιά,
για να πλάσει τα κουλούρια και να βάψει τ'αβγά.
(Φιλιώ Νικολούδη)
Μάης (22)
Σ'ένα στέφανο του Μάη
όλη η άνοιξη χωράει.
Κύκλους, κύκλους τα λουλούδια,
οι χοροί και τα τραγούδια.
Στα χρυσά του ήλιου τα καφάσια
ωριμάζουν τα κεράσια.
Πέρα ως πέρα φως απλώνει,
γλάστρα ανθίζει στο μπαλκόνι.
Ο Μάιος μας έφτασε
εμπρός βήμα ταχύ
να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή.
(διασκευή από ποίημα της Ρένας Καρθαίου)
Μάης (23)
Λουλούδια ας διαλέξουμε
παπαρούνες, μαργαρίτες, χαμομήλια
τριαντάφυλλα, κρίνα,
κι ελάτε να πλέξουμε
στεφάνια του Μάη.
Τ'αηδόνια ας έρθουν κι εκείνα μαζί
τραγούδια να πούνε για τον Μάη
που την άνοιξη προβάλλει στη γη.
Σκηνή 5η: Δεύτεροι Αφηγητές (6 παιδιά)
Προτεινόμενο τραγούδι: Σαν ουράνιο τόξο
https://www.youtube.com/watch?v=A-fy3cDz2Sc
Αφηγητής (24)
Σαν ουράνιο τόξο.... λοιπόν με πολλά χρώματα χαρούμενα και φωτεινά, κύλησε αυτή η χρονιά. Με τραγούδια, παιχνίδια, κατασκευές, κυνηγητό στην αυλή, ζωγραφιές και παιδικές πινελιές.Σ'ένα στέφανο του Μάη
όλη η άνοιξη χωράει.
Κύκλους, κύκλους τα λουλούδια,
οι χοροί και τα τραγούδια.
Στα χρυσά του ήλιου τα καφάσια
ωριμάζουν τα κεράσια.
Πέρα ως πέρα φως απλώνει,
γλάστρα ανθίζει στο μπαλκόνι.
Ο Μάιος μας έφτασε
εμπρός βήμα ταχύ
να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή.
(διασκευή από ποίημα της Ρένας Καρθαίου)
Μάης (23)
Λουλούδια ας διαλέξουμε
παπαρούνες, μαργαρίτες, χαμομήλια
τριαντάφυλλα, κρίνα,
κι ελάτε να πλέξουμε
στεφάνια του Μάη.
Τ'αηδόνια ας έρθουν κι εκείνα μαζί
τραγούδια να πούνε για τον Μάη
που την άνοιξη προβάλλει στη γη.
Σκηνή 5η: Δεύτεροι Αφηγητές (6 παιδιά)
Προτεινόμενο τραγούδι: Σαν ουράνιο τόξο
https://www.youtube.com/watch?v=A-fy3cDz2Sc
Αφηγητής (24)
Αφηγητής (25)
Και τώρα ήρθε η στιγμή να κάνουμε μαζί μια άλλη διαδρομή, αληθινά μαγευτική στον κόσμο του παραμυθιού. Κι αν αναρωτιέστε τι χρώμα θα δώσουμε στου παραμυθιού τη γειτονιά, εμείς λέμε ότι του ταιριάζουν του ουράνιου τόξου όλα τα χρώματα, και τα επτά: το μοβ, το μπλε, το θαλασσί, το πράσινο, το κίτρινο, το κόκκινο και το πορτοκαλί.
Αφηγητής (26)
Παραμύθι, μύθι, μύθι, το κουκί και το ρεβύθι. Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, δωσ' της κλώτσο να γυρίσει, παραμύθι ν'αρχινήσει.
Αφηγητής (27)
Σαν το σιτάρι σπέρνεται
στον κόσμο η αλήθεια
κι απ'τον καθάριο σπόρο της
φυτρώνουν παραμύθια.
Καλότυχος όποιος μπορεί
τα στάχυα να θερίσει.
Για τον μικρό τον κόπο του
μεγάλο κέρδος μένει:
όλη η αλήθεια που θα βρει
στα ψέμματα κρυμμένη...
(διασκευή από ποίημα του Γεώργιου Δροσίνη, το βρήκα στην Ανθή)
Αφηγητής (28)
Απ'τους παραμυθάδες τους πολλούς, παραμυθάς τρανός.
Από τα χρόνια τα παλιά, απ'την αρχαία Ελλάδα, δημιουργός μοναδικός. Αίσωπος το όνομά του και οι μύθοι του δεκάδες, με ζώα, μεγάλα και μικρά, έξυπνα και πονηρά, αδύναμα και δυνατά, δειλά και τολμηρά.
Αφηγητής (29)
Το λιοντάρι και το ποντίκι, ο ψεύτης βοσκός, ο λαγός και η χελώνα, η αλεπού και το λελέκι, ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας είναι μερικοί από τους πιο γνωστούς. Από τους μύθους τους πολλούς, διαλέξαμε τρεις να σας διηγηθούμε και των ηρώων τους τα παθήματα να σας πούμε. Μα σαν να ακούω ήδη ενα "τζι, τζι, τζι". Το ακούτε και σεις;
Σκηνή 6η:
Το χρώμα του παραμυθιού (9 παιδιά)
Τα τζιτζίκια
https://www.youtube.com/watch?v=8aYtsRwdKTY
Τζιτζίκι (30)
Πάνω στα κλαδιά του δέντρου
παίζω όλη μέρα την κιθάρα
και τον μέρμηγκα κοιτάζω
που όλο ψάχνει με λαχτάρα.
"Μα δεν βαρέθηκες, καημένε;
Κάτσε λίγο να σε δούμε".
Μυρμήγκι (31)
Όταν θα'ρθει ο χειμώνας
και θα πεινάς και θα κρυώνεις,
τότε θα τα ξαναπούμε.
Θα σκεφτείς τότε πως έκανες λάθος
όλη μέρα να τραγουδάς και να χορεύεις,
αλλά θα'ναι πολύ αργά
και στην πόρτα μας σπόρους θα γυρεύεις.
Αφηγητής (32)
Έφτασε βαρύς χειμώνας
χιόνι σκέπασε την πλάση
και ο τζίτζικας γυρεύει λίγους σπόρους να χορτάσει.
Μα την πόρτα του μέρμηγκα βρίσκει κλειστή,
την κιθάρα στην άκρη αφήνει
και μια γωνίτσα ψάχνει να βρει να ζεσταθεί.
Κατάλαβε το λάθος, αλλά ο χρόνος πίσω δεν γυρνά
κι έτσι μένει με τα χέρια αδειανά και πεινασμένη κοιλιά.
Αφηγητής (33)
Στη σκοτεινή του λιονταριού σπηλιά
ποντίκι μπαίνει μέσα ταπεινό
τον άγριο βλέπει μπρος του βασιλιά
που στα ματάκια του φαντάζει σαν βουνό.
Ποντίκι (34)
Αχ, λιοντάρι, να χαρείς
άφησέ με να γλιτώσω και στ'ορκίζομαι
θα δεις κάπως θα στο ανταποδώσω.
Περήφανε του δάσους βασιλιά,
της μοίρας τα γυρίσματα κανείς δεν ξέρει,
μπορεί, καθώς το λένε και οι σοφοί,
μικρός καλό μεγάλο να σου φέρει.
Λιοντάρι (35)
Πεινασμένο πάω μια μέρα για κυνήγι
και ολόπαχο αντικρίζω μπρος μου ένα κατσίκι
ξεχύνομαι με μιας να το αρπάξω,
αλλά πέφτω αμέσως στης παγίδας το δίχτυ.
Κι όπως στέκομαι θλιμμένο
βλέπω το μικρό ποντίκι
που το δίχτυ ροκανίζει
και ευθύς με ελευθερώνει.
Αφηγητής (36)
Με τα πρόβατα όλη μέρα ο μικρός βοσκός γυρίζει
και για να περνά η ώρα τη φλογέρα του σφυρίζει.
Ώσπου σκέφτηκε ένα ψέμα που μπροστά ευθύς το βάζει.
Βοσκός (37)
Λύκοι! Λύκοι! Τρέξτε χωριανοί! Βοήθεια!
Αφηγητής (38)
Μα ήρθανε στ'αλήθεια λύκοι και ο μικρός βοσκός τρομάζει.
Βοσκός (37)
Λύκοι! Λύκοι! Τρέξτε χωριανοί να με σώσετε! Βοήθεια!
Αφηγητής (38)
Όμως ποιος να τον πιστέψει που τον ξέρουν όλοι ψεύτη;
Παν τα πρόβατα, σκορπίσαν
κι ο μικρός βοσκός τρέχοντας τον λόφο κατεβαίνει
και τώρα πια καταλαβαίνει
πως μπερδέματα μόνο το ψέμα φέρνει.
Σκηνή 7η:
Προτεινόμενο τραγούδι: "Όπου υπάρχει αγάπη"
https://www.youtube.com/watch?v=F1lm8h-VjVY
Τρίτοι αφηγητές (5 παιδιά)
Αφηγητής (39)
Κι από τη γειτονιά του παραμυθιού ήρθε η ώρα να πάμε στη γειτονιά της ελπίδας, της φιλίας και της ευτυχίας. Που' χει χρώμα πράσινο, σαν των δέντρων τα φύλλα κι ευωδιά από πράσινα μήλα. Σαν ανοιξιάτικο λιβάδι και σαν της αγάπης το χάδι.
Αφηγητής (40)
Η φιλία είναι αγάπη και τίποτα δεν τη νικάει.
Η φιλία είναι σιγουριά που ακόμα και στα δύσκολα
τα πάει μια χαρά.
Κι αν το ταξίδι μας αυτό τελειώνει, ένα άλλο ξεκινά.
Αχώριστοι θα μείνουμε παντοτινά, για μια ζωή,
σαν μια αλυσίδα που να σπάσει δεν μπορεί.
Αφηγητής (41)
Αν έχεις φίλους, είσαι ευλογημένος
κι αληθινά ευτυχισμένος.
Αν έχεις φίλους, έχεις αγάπη, σιγουριά, στήριξη, χαρά.
Οι φίλοι θα είναι πάντα εκεί,
και στη χαρά μα και στη λύπη
σε κάθε δύσκολη στιγμή
μα και σε κάθε νίκη σημαντική.
Αφηγητής (42)
Κι αν της φιλίας τη συνταγή ψάχνεις να βρεις,
καθόλου μην ανησυχείς, είναι πολύ απλή.
Δυο παιδιά και τέσσερα χέρια απαλά,
δυο καρδιές και δυο χαμόγελα πλατιά,
και το πιο σημαντικό ποτέ να μην ξεχνάς:
μια μεγάλη, δυνατή και ζεστή αγκαλιά.
Αφηγητής (43)
Όπως ένα λουλούδι που ανθίζει
και μια καινούρια ζωή θα ξεκινήσει.
Μεγαλώνοντας μαθαίνει
πως μόνο του δεν μπορεί να μένει.
Χρειάζεται στοργή, νιάσιμο, φροντίδα,
της αγάπης και της φιλίας τη σφραγίδα.
Σκηνή 8η:
Προτεινόμενο τραγούδι:
https://www.youtube.com/watch?v=LLOXlhdxDMc
"Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο"
Το χρώμα το πράσινο της αγάπης και της φιλίας (8 παιδιά)
Αγάπη (44)
Η αγάπη σ'ένα χαμόγελο παιδιού
ομορφαίνει και
γλυκαίνει την ψυχή μας.
Σαν μία λάμψη, όπως ο φάρος του νησιού
ορίζοντες ανοίγει στη ζωή μας.
Φιλία (45)
Την ευτυχία πάντοτε μες στη ζωή μάς τη χαρίζουν
οι μικρές καλές στιγμές μας,
μία φιλία, ένα χαμόγελο γλυκό,
μια προσμονή, μια σκέψη τρελή
σαν σε όνειρό μας.
Αγάπη (46)
Αλήθεια, αξίζει σ'αυτή τη ζωή
να αγαπάς και να σ'αγαπάνε.
Να εκτιμάς την κάθε στιγμή που εσύ γελάς,
ενώ άλλοι πονάνε.
Αγάπη (47)
Η αγάπη χωρίς αντάλλαγμα μπορεί
τα πάντα στη ζωή να υπομένει,
και να γελάει, και να πονάει,
και να μπορεί, να συγχωρεί,
να προχωρεί, να περιμένει.
("Αξίζει ν'αγαπάς")
Φιλία (48)
Σαν έρθει η δύσκολη στιγμή
η αληθινή φιλία θα φανεί.
Τα πάντα στη ζωή είναι η φιλία
χαρά, αγάπη και ευτυχία.
Αγάπη (49)
Δεν έχεις πού να κοιμηθείς;
Δανείσου το παπούτσι μου.
Δεν έχεις πού να ζεσταθείς;
Δανείσου την καρδιά μου.
Δεν έχεις πού να πιεις νερό;
Ξεδίψασε στο δάκρυ μου.
Δεν έχεις πού να ονειρευτείς;
Δανείσου τα όνειρά μου.
Φιλία (50)
Κρύβω βαθιά στις τσέπες μου
δύο ψίχουλα ψωμί,
έλα να τα μοιραστούμε μαζί.
Κρύβω τον ήλιο, τα πουλιά
και ένα άσπρο γιασεμί.
Κι αν κρυώνεις, έλα, θα ζεσταθούμε μαζί.
(51)
Μα σαν να πέρασε η ώρα. Περάσαμε ωραία μα σε λίγο θα πέσει η αυλαία. Με τη φιλία και την αγάπη στην καρδιά, ας τραγουδήσουμε μαζί, τραγούδι καλοκαιρινό με χρώμα γαλάζιο, θαλασσινό...
Σκηνή 9η: (15 παιδιά)
Προτεινόμενο τραγούδι: "Γεια σου χαρά σου Βενετιά"
https://www.youtube.com/watch?v=Ih1s3n1_srE
Αποχαιρετισμός
(52)
Αν τ'αγαπάς ξανάρχονται
και αν τ'αφήσεις φεύγουν,
μα οι στιγμές που ζήσαμε
μες στην καρδιά θα μένουν.
Και με τα χρόνια θα'ρχομαι,
πάλι να σου θυμίζω
πως οι αγκαλιές δεν χάνονται
όταν ξαναγεμίζουν.
(53)
Ένα χαρτάκι δίπλωσα
κι έφτιαξα καραβάκι.
Να ταξιδεύει το'βαλα
μες σε βαθύ νεράκι.
Κατάρτι το πινέλο μου
τα χρώματα φορτίο
και το νερό το γάργαρο
ευχές απ'το νηπιαγωγείο, το πρώτο μου σχολείο.
(54)
Κάτι ψήλωσε στ'αγέρι,
κάτι λάμπει μες στο φως,
Να ν'το φεγγάρι ή κάποιο αστέρι;
Ήλιος να είναι ή μήπως χρυσός;
Είμαι εγώ που μεγάλωσα
και που δε θα'μαι πια νηπιάκι,
μα ένα περήφανο πρωτάκι.
(55)
Μα μέχρι να'ρθει η στιγμή που το σχολείο θα ανοίξει ξανά τη ζεστή του αγκαλιά, τα χέρια ας δώσουμε σφιχτά.
Ας ευχηθούμε σε όλους σας "Καλό καλοκαίρι!".
Εμάς ο νους μας ήδη τριγυρνά σε παραλίες και νησιά
και στα κάστρα που θα φτιάξουμε στην αμμουδιά και στην ακρογιαλιά.
Παιχνίδι, γέλιο δυνατό και στο χέρι...χωνάκι παγωτό.
Εγώ πάντως να το πιστέψω δεν μπορώ
πως έφτασε στο τέλος μια μαγική χρονιά,
απ'την οποία θα κρατήσω πράγματα μοναδικά.
(57)
Σαν το νεράκι κύλησε, μα ξέρω πως από το μυαλό και την καρδιά ποτέ δε θα φύγουν όλα όσα έμαθα στο πρώτο μου σχολείο. Μην περιμένετε με δυο λόγια να τα πω, γιατί στ'αλήθεια δεν μπορώ.
(58)
Είναι πράγματα απλά, αλλά πολύ σημαντικά: να μοιράζομαι, να αγαπώ, να θυμώνω και ύστερα από λίγο να φιλιώνω, να βρίσκω τρόπους να πω "ευχαριστώ" μα και "συγγνώμη", όταν άθελά μου τον φίλο μου πληγώνω.
(59)
Να ζωγραφίζω, να σχεδιάζω και να κατασκευάζω, με πλαστελίνη, με ξυλομπογιά, νερομπογιά, πινέλο, κιμωλία να ταξιδεύω στου ονείρου τη μαγεία.
(60)
Ναι, έμαθα στ' αλήθεια πράγματα μικρά μα θαυμαστά:
να φαντάζομαι, να συνεργάζομαι, να κάνω ερωτήσεις και να δίνω απαντήσεις, να προσφέρω, να βοηθάω και πολύ να αγαπάω.
(61)
Να μην ξεχνώ να αγαπώ τα βουνά και τα πέλαγα
τους γνωστούς και τους άγνωστους τόπους,
τα πουλιά, τα λουλούδια, τα σύννεφα,
μα πιο πολύ ν'αγαπώ τους ανθρώπους.
(διασκευή από το "Ν'αγαπάς" του Παντελή Θαλασσινού)
(62)
Να μην ξεχνώ τα όνειρά μου να κυνηγώ
και να βλέπω με τα μάτια της ψυχής
τις ομορφιές όλης της Γης.
Να μην ξεχνώ να πετώ
στα σύννεφα κι ακόμα πιο ψηλά.
Να μην ξεχνώ να κολυμπώ σε λίμνες με κρυστάλλινα νερά
και σε βυθούς με αμύθητους θησαυρούς.
(63)
Μα πάνω απ'όλα να μην ξεχνώ να νοιάζομαι
για όλα αυτά που αξίζουν στη ζωή
να δίνω πάντα απλόχερα όσα μπορώ να μοιραστώ
και να'μαι πάντα πλούσιος πολύ με ένα απλό γλυκό φιλί.
(διασκευή από το καταπληκτικό τραγούδι του Στέργιου Παρίζα και του Μιχάλη, στον σύνδεσμο:
https://www.youtube.com/watch?v=XZlqAJnWk9U
(64)
Να τραγουδάω, να χορεύω, να τρέχω και ξέγνοιαστα να παίζω, να γελάω, να ρωτάω με πολλά "γιατί", απορώντας για το καθετί.
(65)
Ήρθε η ώρα να πω αντίο στο Νηπιαγωγείο και όλα αυτά θα κρατώ στην καρδιά και στο μυαλό μου πολύτιμο θησαυρό και οδηγό μου αληθινό.
(66)
Βάζουμε πλώρη λοιπόν για άλλες θάλασσες.
Σας αποχαιρετάμε.
Με φτερά τις γνώσεις μας
και μ'ένα χαμόγελο γλυκό το όνειρο συναντάμε.
Μακριά πετάμε, γεια σου χαρά σου Νηπιαγωγείο,
πάντα θα σε αγαπάμε.
(διασκευή από το ποίημα της Έλενας)
Σκηνή 10η (τελική)
("Σαν τον Καραγκιόζη" (χωρίς λόγια)(είσοδος όλων των παιδιών στη σκηνή)
Τραγούδι Λήξης (όλα τα παιδιά):
"Άσπρα καράβια τα όνειρά μας"
Τραγούδι Λήξης (όλα τα παιδιά):
"Άσπρα καράβια τα όνειρά μας"
https://www.youtube.com/watch?v=Sq_m-jWtfX0
