Αφηγητής (1): Ένα παραμύθι θα σας παρουσιάσουμε σήμερα. Παραμύθι ενός συγγραφέα καταπληκτικού που, όσο ζούσε, ιστορίες για παιδιά έγραφε και πολύ τα αγαπούσε. Γρηγόριος Ξενόπουλος το όνομά του. Θα τον γνωρίζετε φυσικά, γιατί έγραψε έργα πολλά και σημαντικά.
Αφηγητής (2): Στο παραμύθι το σημερινό, πρόσωπο κεντρικό είναι ένα κοριτσάκι, η Μαρία. Συνηθισμένο όνομα θα μου πείτε. Μα μη νομίζετε ότι έτσι τη φώναζαν οι φίλοι, οι γνωστοί και οι συγγενείς... "Τρομάρα" τη φώναζαν, "Τρομάρα"! Αναρωτιέστε γιατί; Μα δεν είναι και δύσκολο να το φανταστείτε, θαρρώ. Η Μαρία... η Τρομάρα, θέλω να πω, φοβόταν τα πάντα, έτρεμε, ανησυχούσε και διόλου δεν ηρεμούσε.
Αφηγητής (3): Ο φόβος ήταν φωλιασμένος μέσα στην παιδική της καρδιά και κανείς δεν φαινόταν να μπορεί να τον πάρει μακριά. Φοβόταν ως και τις μύγες! Στα μάτια της φαίνονταν σαν τέρατα και άγρια θηρία που είχαν έρθει να κατασπαράξουν την άτυχη Μαρία. Να την! Τι σας είπα; Την ακούτε;
Παράλληλη σκηνική δράση: η Μαρία (4) μπαίνει στη σκηνή, εμφανώς τρομαγμένη, τρέχει γύρω γύρω, κοιτώντας ψηλά, ενώ παράλληλα ακούγεται ήχος μύγας που πετάει.
Διατρέχει τη σκηνή, φωνάζοντας:
"Μαμά μου, μανούλα μου! Ένα τέρας! Βοήθεια!"
https://www.iema.gr/data/EducationalProjects/Melina/Tracks/Hxoi/Zwa_Myga.mp3
(ήχος μύγας)
Αφηγητής (3): Αυτό όμως που περισσότερο της άρεσε να κάνει, ήταν να βολτάρει στο περιβόλι του σπιτιού της, να φροντίζει τα φυτά και τα λαχανικά και να ποτίζει τα λουλούδια. Να, όπως για παράδειγμα την προηγούμενη εβδομάδα, το πρωί της Κυριακής...
http://soundbible.com/tags-magic-wand.html
(ήχος χρονικής αναδρομής)
Μαρία (4): (τραγουδάει) Αχ κουνελάκι, κουνελάκι, ξύλο που θα το φας μέσα σε ξένο περιβολάκι τρύπες να μην τρυπάς...
(3 παιδιά κάνουν τις τριανταφυλλιές και στέκουν ακίνητα πάνω στη σκηνή. Η Μαρία τρέχει ανάμεσα στις τριανταφυλλιές και ξαφνικά "πιάνεται" σε ένα από τα αγκάθια τους).
Ακούγεται η δυνατή και τρομαγμένη φωνή της Μαρίας.
Μαρία: Αααααα! Βοήθεια! Βοήθεια! Σώστε με! Ένας λύκος! Θα με φάει! Θα με φάει σας λέω! Μα δεν υπάρχει κανείς να με βοηθήσει;
Μαμά (5): Θα με τρελάνει αυτό το παιδί! Άρχισε πάλι.... (η φωνή ακούγεται από το εσωτερικό της σκηνής).
Η μαμά της Μαρίας εμφανίζεται στη σκηνή.
Μαμά: Τι έγινε, Μαρία μου; Ποιος λύκος; Βλέπεις κανέναν λύκο; Είναι απλά το αγκάθι της τριανταφυλλιάς. Είναι αυτός λόγος να πανικοβάλλεσαι; Έλα, στάσου, να σε βοηθήσω.
Τα 3 παιδιά-τριανταφυλλιές απευθύνονται προς τη Μαρία με ένα "ποίημα" για τον φόβο (κάθε παιδί λέει ένα κομμάτι του ποιήματος).
Τριανταφυλλιά (6): Μέσα σου κατοικεί, στον ύπνο μα και στον ξύπνιο σου θα'ρθει, σε απειλεί, σε μπερδεύει και πολύ συχνά σε τρομοκρατεί. Δεν τον αντέχεις, όμως σε ταλαιπωρεί.
Τριανταφυλλιά (7): Σου κόβει τα πόδια, σου κόβει τα φτερά και επιτέλους θέλεις να τον ξεφορτωθείς. Απορείς. Γιατί να υπάρχει; Γιατί; Όμως, Μαρία, μην ξεχνάς...
Τριανταφυλλιά (8): ...είναι κι αυτός κομμάτι της ζωής. Όπου υπάρχει άνθρωπος, εκεί υπάρχει κι αυτός, ο φόβος ο τρομερός... Όμως, μην ανησυχείς. Λύση υπάρχει. Και είναι εκεί. Βαθιά μες στην ψυχή. Ψάξε λίγο και θα την βρεις.
Μαρία: Ώχου! Μπερδεμένα μου τα λέτε και θα με πιάσει πονοκέφαλος. Να ψάξω; Πού να ψάξω καλέ;
Και οι 3 τριανταφυλλιές μαζί: Στην καρδιά σου η λύση κατοικεί μαζί με την αγάπη για ό,τι αληθινά αξίζει.
Τραγούδι-γέφυρα:
https://www.youtube.com/watch?v=c87P83dwnTQ
(ο χρόνος δίνεται για να συγκεντρωθούν τα παιδιά στο σημείο που πρόκειται να τραγουδήσουν το πρώτο τραγούδι)
Μέσα από σένα - Ευανθία Ρεμπούτσικα
1ο τραγούδι:
"Ό,τι αξίζει, θα αγαπώ":
https://www.youtube.com/watch?v=9co_heGwpcg
http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2018/03/blog-post_27.html
2η σκηνή:
(στη σκηνή βρίσκεται ο μπαμπάς της Μαρίας που διαβάζει ένα βιβλίο και δίπλα του η Μαρία που ζωγραφίζει)
Αφηγητής (9): Το βραδάκι έφτασε. Να και ο μπαμπάς της Μαρίας που κάθεται στο σαλόνι και διαβάζει. Φαίνεται απορροφημένος. Κι η Μαρία; Ήρεμη φαίνεται. Πολύ περίεργο. Ζωγραφίζει και δίπλα της έχει το αγαπημένο της περιοδικό, τη "Διάπλαση των Παίδων".
Μαρία: Μπαμπάκα! (πολύ δυνατά).
Μπαμπάς (10) ("πετάγεται" ξαφνιασμένος και του φεύγει το βιβλίο από τα χέρια): Αμάν, ρε πουλάκι μου! Με κατατρόμαξες! Τι έγινε;
Μαρία: Τίποτα... Ήθελα να σε ρωτήσω τι διαβάζεις και είσαι τόσο συγκεντρωμένος.
Μπαμπάς: Διαβάζω ένα διήγημα του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Είναι πολύ ενδιαφέρον.
(Η Μαρία σηκώνεται και πλησιάζει να δει από πιο κοντά)
Μαρία: Να δω; Μα, δεν έχει καμία εικόνα! Δεν μπορώ να καταλάβω τι ευχαρίστηση βρίσκεις να διαβάζεις ένα βιβλίο χωρίς εικόνες. Τι να καταλάβεις μόνο από τα γράμματα; Άσε που είναι και βαρετό. Ενώ το δικό μου, έχει και εικόνες και είναι....
(καθώς μιλάει, ανοίγει το περιοδικό που βρίσκεται δίπλα της και πέφτει από μέσα μία αράχνη. Η Μαρία βάζει τις φωνές και ταυτόχρονα χοροπηδάει από τον φόβο της)
Μαρία: Βοήθεια! Βοήθεια! Σώστε με! Ένα τέρας!
Εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται ο αδερφός της Μαρίας, ο Αχιλλέας.
Αφηγητής (11): ....και μη νομίζετε ότι ο Αχιλλέας είναι φοβιτσιάρης, σαν τη Μαρία. Αντιθέτως! Είναι ανδρείος, τίποτα δεν φοβάται και για τίποτα δεν τρέμει. Να, κοιτάξτε! Πιάνει την αράχνη με το χέρι του μπροστά στα έκπληκτα μάτια της Μαρίας και τη δείχνει στην αδερφή του.
Αχιλλέας (12): Τι φοβάσαι, καλέ; Αυτό; Ένα τόσο μικρό ζωύφιο; Δεν είμαστε με τα καλά μας!
Μαρία: Βάλ'το αμέσως κάτω και πάτησέ το. Δε θέλω να το βλέπω!!
Αχιλλέας: Όχι, κυρία μου. Όλα τα πλάσματα έχουν το δικαίωμα να ζουν. Και όλα είναι καλό να τα αγαπάμε.
Μπαμπάς: Πολύ σωστά τα λέει ο Αχιλλέας. Γιατί η αγάπη όλα τα νικά, όλα τα ξεπερνά και από όλα είναι πάντα πιο δυνατή.
Αχιλλέας: Έλα πάμε στην αυλή να την αφήσουμε ανάμεσα στα λουλούδια.
Τραγούδι-γέφυρα:
https://www.youtube.com/watch?v=_rcs1OC2Sus&t=2s
(ο χρόνος δίνεται για να συγκεντρωθούν τα παιδιά στο σημείο που πρόκειται να τραγουδήσουν το δεύτερο τραγούδι).
Στο σημείο αυτό μπορεί να μπει και απλό χορευτικό σε ρυθμό βαλς.
Το βαλς του γάμου - Ελένη Καραΐνδρου
2ο τραγούδι:
"Ν'αγαπάς"
https://www.youtube.com/watch?v=PRnzWN_xsUw
3η σκηνή:
Αφηγητής (14): Με τον καιρό η κατάσταση ολοένα και χειροτέρευε. Η Μαρία φοβόταν τα πάντα και οι γονείς της βρίσκονταν σε πραγματική απελπισία. Νάτοι που κάθονται σκεφτικοί και συλλογίζονται τι λύση να βρουν...
Μαμά: Μαρία μου, δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση! Κάθε φορά που φοβάσαι τόσο και σου κόβεται το αίμα, καταστρέφεις την υγεία σου. Κάτι πρέπει να κάνουμε...
Μπαμπάς: Τελείωσε. Το πήρα απόφαση. Θα πάμε να σε δει γιατρός. Αύριο κιόλας. Η κατάσταση δεν παίρνει άλλη καθυστέρηση.
("πάγωμα" σκηνής)
Αφηγητής (15): Έτσι κι έγινε. Την επόμενη μέρα, η Μαρία με τους γονείς της πήγαν στον γιατρό που άκουσε προσεκτικά τα συμπτώματα της Μαρίας και σοβαρός σοβαρός τους είπε:
(Σε παράλληλη δράση, εμφανίζεται ο γιατρός στη σκηνή, που στέκεται μπροστά μαζί με τους αφηγητές)
Γιατρός (16): Πραγματικά! Η κατάσταση είναι σοβαρή. Ο φόβος είναι μεγάλη αρρώστια, αλλά το γιατρικό είναι εύκολο. Ξερό ψωμί. Μόνο το ξερό ψωμί γιατρεύει τον φόβο. Κάθε φορά που θα φοβάται η κόρη σας, θα της δίνετε να φάει ξερό ψωμί. Και πάλι ξερό ψωμί και πάντα ξερό ψωμί, ώσπου να γίνει καλά, δηλαδή ώσπου να γίνει γενναία. Ε, εντάξει, και λίγο... νερό.
Αφηγητής (15): Πολύ στεναχωρημένοι οι γονείς της Μαρίας μαζί με τη μικρούλα τους κόρη πήραν τον δρόμο της επιστροφής με ένα σωρό σκέψεις να γυρίζουν στο κεφάλι τους. Τι να έκαναν; Θα ακολουθούσαν τις συμβουλές του γιατρού. Μπορούσαν να κάνουν και αλλιώς;
Τραγούδι-γέφυρα:
https://www.youtube.com/watch?v=ZnszLJOIMPU
(ο χρόνος δίνεται για να συγκεντρωθούν τα παιδιά στο σημείο που πρόκειται να τραγουδήσουν το τρίτο τραγούδι και παράλληλα να ετοιμαστεί ο χώρος - σκηνικό για την 4η και τελευταία σκηνή).
Requiem for a dream
3ο τραγούδι:
"Όπου υπάρχει αγάπη"
https://www.youtube.com/watch?v=F1lm8h-VjVY
4η σκηνή:
Η Μαρία είναι ξαπλωμένη και κοιμάται. Δέχεται την "επίσκεψη" της νεράιδας Θέλησης.
Θέληση (17): Μαρία, Μαρία, ξύπνα!
Μαρία: (σηκώνεται και κοιτάζει τρομαγμένη) Ποια είσαι εσύ; Τι θέλεις από εμένα;
Θέληση: Να σε βοηθήσω.
Μαρία: Κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει. Θέλω να αλλάξω και να μη φοβάμαι πια, αλλά δεν τα καταφέρνω. Και ο γιατρός μου είπε ότι για να σωθώ θα πρέπει να τρώω ξερό ψωμί. Μπλιαχ! Μπλιαχ! Μπλιαχ!
Θέληση: Γι'αυτό είμαι εδώ. Είμαι η νεράιδα της θέλησης, που είναι μια δύναμη μεγάλη και θαυμαστή. Αν έχεις εμένα μέσα στην ψυχή, όλα θα διορθωθούν και θα δεις που σύντομα θα γίνεις γενναία και λογική.
Αφηγητής (18): Έτσι κι έγινε. Η Θέληση "φώλιασε" στην καρδιά της μικρής Μαρίας και δεν βγήκε ποτέ ξανά από εκεί. Έδιωξε κάθε παράλογο φόβο μακριά και την έκανε να βλέπει τη ζωή με άλλη ματιά. Ήταν πια αληθινά ευτυχισμένη.
Αφηγητής (19): Τώρα ούτε τις πράσινες σαύρες θα παίρνει για κροκόδειλους, ούτε με τις αράχνες θα τρέμει, όταν κάνει μπάνιο δε θα φοβάται μην πνιγεί, ενώ Τρομάρα κανείς πια δε θα την ξαναπεί.
Αφηγητής (20): Έφτασε λοιπόν η ιστορία μας στο τέλος. Στο τέλος έφτασε κι η φετινή χρονιά. Τα συναισθήματα ανάμεικτα και πολλά. Χαρά για το καλοκαιράκι που έρχεται, νοσταλγία για όλα αυτά που ζήσαμε μαζί και λίγη μελαγχολία για όσα πέρασαν και θα μείνουν για πάντα μια ανάμνηση γλυκιά.
Τραγούδι-γέφυρα:
(ο χρόνος δίνεται για να συγκεντρωθούν όλα τα παιδιά στη σκηνή)
Βαρκαρόλα (επτανησιακό) - ενδείκνυται και για χορευτικό λήξης.
https://www.youtube.com/watch?v=Y0lESGDsWyc
Όλοι μαζί:
Καλό σας καλοκαίρι!
Ένα τραγούδι από την καρδιά μας, όχι για "Αντίο" αλλά για "Καλή αντάμωση!"
Τραγούδι λήξης:
http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2018/04/blog-post_4.html
("Άνοιξε τα μικρά σου τα φτερά", στη μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, από το Carousel)
Αυτή η χρονιά θα μείνει για πάντα στην καρδιά,
μια νοσταλγία
μέσα στη ματιά.
Γεμάτη μ’ όμορφες στιγμές,
γέλια, λύπες και τρελές χαρές.
Άνοιξε τώρα τα μικρά σου τα φτερά,
πέτα ψηλά χωρίς
τίποτα να φοβηθείς.
Κι αν βρεις στον δρόμο σου
δράκους και τρανά θεριά,
με την αγάπη σου εσύ να
αμυνθείς.
Τέλος, λοιπόν, μα στο μυαλό μου θα
κρατώ,
όσα με έκαναν πιο δυνατό
γνώσεις, φιλίες, δάκρυα, γέλια κι αγκαλιές,
ηλιαχτίδες της ψυχής μου φωτεινές.
Άνοιξε τώρα μια
μεγάλη αγκαλιά,
πέτα σαν γλάρος σε θάλασσα πλατιά.
Πέρνα από πέλαγα, φάρους και χρυσά νησιά
κι όταν γυρίσεις θα’μαι εδώ εγώ ξανά.
Άνοιξε τώρα μια μεγάλη αγκαλιά,
πέτα σαν γλάρος σε
θάλασσα πλατιά.
Πέρνα από πέλαγα, φάρους και χρυσά
νησιά,
κι όταν γυρίσεις θα’μαι εδώ εγώ ξανά.
