Μία πρόταση για καλοκαιρινή γιορτή από το Νηπιαγωγειό Χώρας Άνδρου: ένα αφιέρωμα στον Οδυσσέα Ελύτη

Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της εξαιρετικής καλοκαιρινής γιορτής (αφιέρωμα) τον Οδυσσέα Ελύτη. Τα τραγούδια της γιορτής συμπεριλαμβάνονται στο βίντεο.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 

15 ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ.

Καλώς ήρθατε κοντά μας στην ωραία συντροφιά μας.

Ποιήματα και τραγούδια θα σας πούμε του μεγάλου ποιητή που εφέτος όλοι τιμούμε.

Από τα Ρώ του Έρωτα και τις Μικρές Κυκλάδες, τον Ήλιο τον Ηλιάτορα, κανένα δεν ξεχνάμε. Το κοχύλι και τον γλάρο, τη γοργόνα, τ'άστρα και τον ουρανό, τη μικρή την ποδηλάτισσα και το ωραίο μαγισσάκι και τον βασιλιά τον ήλιο.

Οδυσσέας Ελύτης: 100 χρόνια από τη γέννησή του

Τα Ρω του Έρωτα

Αρχή του κόσμου πράσινη κι αγάπη μου θαλασσινή

την κλωστή σου λίγο λίγο τραγουδώ και ξετυλίγω.

Διαβάζω μέσα στο νερό, το άλφα το βήτα και το ρω, τα δυο μας τα ονόματα ν'αλλάζουν χίλια χρώματα.

Η χαρά μου για να παίξει διάλεξε κοπέλες έξι. Κάθεμια κι από μια λέξη, να τη λέω ώσπου να φέξει.

Αυτό που λέμε σ'αγαπώ, σε δέντρα θα το τρίξω, με τον αέρα να στο πω και να σου το φυσήξω.

Να χα μια γομολάστιχα να πιάνει στα γραμμένα, να σβήσω τα τετράστιχα, για να κρατήσω εσένα.

Ο Ήλιος ο ηλιάτορας ο πετροπαιχνιδιάτορας λίγο το στόμα του άνοιξε κι ευθύς εμύρισε άνοιξη.

[ενδιάμεση ανάγνωση από το βιβλίο της Κατερίνα Τζαβάρα "Μαγικές Διαδρομές στην Τέχνη: Οδυσσέας Ελύτης"]

"Ε, σεις, στεριές και θάλασσες, τ' αμπέλια κι οι χρυσές ελιές ακούτε τα χαμπέρια μου μέσα στα μεσημέρια μου "Σ'όλους τους τόπους κι αν γυρνώ, μόνο ετούτο αγαπώ".

Στο κύμα πάει να κοιμηθεί δεν έχει τι να φοβηθεί. Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει γλάρος είναι και πηγαίνει.

Το κοχύλι
Έπεσα για να κολυμπήσω κι άφησα την καρδιά μου πίσω. Άφησα την καρδιά μου χάμω σαν το κοχύλι μες στην άμμο. Πέρασαν όλες οι κοπέλες με τα μαγιό και τις ομπρέλες. Ύστερα πέρασαν οι φίλοι, κανείς δε βρήκε το κοχύλι. Χρόνους και χρόνους κολυμπάω πού να ν'αγάπη για να πάω. Έφαγε η θάλασσα τον βράχο κι έμεινε το νησί μονάχο.

Τα τζιτζίκια

Η Παναγιά τα πέλαγα
κρατούσε στην ποδιά της.
Την Σίκινο, την Αμοργο
και τ’ άλλα τα παιδιά της.

Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
γεια σας κι η ώρα η καλή.
Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;
Κι όλ’ αποκρίνονται μαζί.
Ζει και ζει και ζει .....
ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.

Απο την άκρη του καιρού
και πίσω απ’ τους χειμώνες
άκουγα σφύριζε η μπουρού
κι έβγαιναν οι Γοργόνες.

Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
γεια σας κι η ώρα η καλή.
Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;
Κι όλ’ αποκρίνονται μαζί.
Ζει και ζει και ζει .....
ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.

Κι εγώ μέσα στους αχινούς
στις γούβες στ’ αρμυρίκια
σαν τους παλιούς θαλασσινούς
ρωτούσα τα τζιτζίκια:

Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
γεια σας κι η ώρα η καλή.
Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;
Κι όλ’ αποκρίνονται μαζί.
Ζει και ζει και ζει .....
ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.