Χριστουγεννιάτικο θεατρικό: Οι κουραμπιέδες της Μάγισσας Κουτουρού (της Ιωάννας Κυρίτση-Τζιώτη)

Ακολουθεί πρόταση για χριστουγεννιάτικη γιορτή. 

Το κείμενο είναι διασκευή του ομώνυμου βιβλίου της 

Ιωάννας Κυρίτση - Τζιώτη.

Ευχαριστώ πολύ τη διαδικτυακή φίλη και συνάδελφο. 

Σχετικά βίντεο:

https://www.youtube.com/watch?v=OUzeHzuRVjA

https://www.youtube.com/watch?v=UmNSRELfmGY

            Διασκευή του Παραμυθιού 

«Οι  κουραμπιέδες της Μάγισσας Κουτουρού» 

για Χριστουγεννιάτικη γιορτή\

(της Ιωάννας Κυρίτση-Τζιώτη)

Για πολύ μικρά παιδιά νομίζω πως μπορεί οι ρόλοι  να αποδοθούν μόνο με κινήσεις συνοδευμένες από μουσική. Ενώ η απαγγελία των στίχων (που αφηγούνται στην ουσία την ιστορία) γίνεται από τις νηπιαγωγούς.

Π.χ Οι γάτοι βγαίνουν ο ένας πίσω από τον άλλο. Κινούνται αργά βγάζοντας τα νύχια τους, καμπουριάζοντας, πλένοντας τα μουστάκια τους στη μουσική του ροζ πάνθηρα

Η μάγισσα κουτουρού τριγυρνά στη σκηνή.

Όλοι μαζί τραγουδούν το τραγούδι της μάγισσας.

Τα τσαγερά στριφογυρνούν αργά, τα φλιτζάνια κάνουν ζευγαράκια. Οι κουραμπιέδες περπατούν φουσκωμένοι με τα χέρια στην κοιλιά, οι ρόδες κάνουν βαρελάκια, οι στρατιώτες περπατούν σε παρέλαση, οι άρρωστοι βογκούν, κουτσαίνουν.

Μια άλλη πρόταση για μεγαλύτερα παιδιά: βάζουμε όλους τους ρόλους όπως είναι στη σειρά. Κάθε ομάδα που αφηγείται έρχεται μπροστά ένα- ένα παιδί λέει τα λόγια του και γυρνά στη θέση του ή κάθε ομάδα κάνει και ανάλογες κινήσεις. 

Εξαρτάται φυσικά από τον χώρο που έχουμε.

Για μεγαλύτερα παιδιά η αφήγηση γίνεται από τα ίδια τα παιδιά που ή στέκονται στη σκηνή σύμφωνα με τη σειρά που αφηγούνται την ιστορία ή βγαίνουν σε ομάδες. Καλό είναι πριν την παράσταση οι νηπιαγωγοί ή να πουν μια περίληψη του παραμυθιού ή να την έχουν γράψει στο πρόγραμμα της γιορτής.

Αφήγηση

Πρώτο μέρος

Στο πρώτο μέρος που γίνεται η εισαγωγή της ιστορίας μπορεί αν δεν υπάρχουν πολλά παιδιά για να μοιραστούν οι ρόλοι των σχολιαστών της τηλεόρασης, τα λόγια να ακούγονται από τους νηπιαγωγούς και τα παιδιά να εμφανιστούν μετά τη Χριστουγεννιάτικη μουσική. 

Γενικά είναι διασκευασμένο έτσι που μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών και το πόσα λόγια θέλουμε να τους δώσουμε. 

(Στα δικά μου παιδιά έβαζα το πολύ δυο στροφές).

Τηλεπαρουσιαστής (1):

 Θεατές μας καλησπέρα

στο δελτίο των επτά

πρώτα απ’όλα να ευχηθούμε

σ’όλους σας: Χρόνια Πολλά!

Οι ειδήσεις μας απόψε

είναι συνταρακτικές

στον πλανήτη απ’άκρη σε άκρη

έγιναν ανατροπές.

Παρουσιαστής (2):

Οι σοφοί όλου του κόσμου

κάνουν διαρκώς συσκέψεις

μα τα όσα κουβεντιάζουν

σκέτες είναι  υποθέσεις.

Συνδεόμαστε αμέσως

με τους ανταποκριτές

 μήπως κάτι εξηγήσουν

και το αίνιγμα μας λύσουν

Ανταποκριτής (3)

Καλησπέρα- καλησπέρα

σ’όλους χρόνια σας πολλά

τίποτα κανείς δεν ξέρει

 και τα νέα είναι θολά.

 Φήμες λένε, πως για όλα

τα ανεξήγητα παντού,

φταίει κάποια Μαγισσούλα

που την λένε Κουτουρού.

Παρουσιαστές 1 και 2 μαζί:

Ευχαριστούμε τους ρεπόρτερ

για τα νέα που μας είπαν

το δελτίο τώρα κλείνει

και στις δέκα θα μας δείτε.

Χριστουγεννιάτικη Μουσική

Δεύτερο μέρος

   Εμφανίζονται οι γάτοι της Μάγισσας Κουτουρού 

(μουσική π.χ ροζ πάνθηρας)

Γάτος (1):

Νιαρ! Νιαρ! Νιαρ!

Άδικα μην απορείτε

και μη σπάτε το κεφάλι

την αλήθεια τώρα δείτε

που δεν ξέρουνε οι άλλοι.

Αυτή η μάγισσα που λέει

ότι πίσω είναι κρυμμένη,

είναι άκακη η καημένη,

μα πολύ αφηρημένη!!!!!

Γάτοι όλοι μαζί:

«Κουτουρού είναι το όνομα της 

και φευγάτα τα μυαλά της»!

Γάτος (2):

Μην κοιτάτε με απορία

ξέρουμε την ιστορία.

 είμαστε κι εμείς εκεί

όταν μπήκε στην κουζίνα

 τρέχοντας  ένα πρωί.

Εμφανίζεται η Μάγισσα Κουτουρού

Μάγισσα: 

Κουραμπιέδες θα ζυμώσω

με μια σπέσιαλ συνταγή

τη χαρά σ’όλους θα δώσω

αρχινάω στη στιγμή.

Γάτος (3):

Της γιαγιάς τις συνταγές

αρχινάει να γυρεύει

μα είναι άφαντες, κρυμμένες

την κουζίνα ανακατεύει.

 Ανοίγει τα ντουλάπια

ψάχνει στα πιατικά

τραβάει τα συρτάρια

σπάει τα γυαλικά.

Εμφανίζονται τα τσαγερά.

Τσαγερό (1):

Της γιαγιάς της το βιβλίο

Ψάχνει μέχρι το ψυγείο

κάπου  αλλού είναι κρυμμένο

σίγουρα είναι χαμένο.

Τσαγερό (2):

 Δίχως διόλου να θυμώσει

στη στιγμή αποφασίζει

την ποδιά στη μέση δένει

τα μανίκια της γυρίζει

και μια συνταγή απ’το νου της

αρχινά να μουρμουρίζει.

Μάγισσα

Δεν πειράζει που δε βρίσκω

τη μαγισσοσυνταγή

απ’το νου μου κουραμπιέδες

θα ζυμώσω στη στιγμή.

Εμφανίζονται τα φλιτζάνια.

Φλιτζάνι (1):

 Μια τεράστια λεκάνη

βάζει γρήγορα στη μέση

υλικά ρίχνει αράδα

ό, τι κι όπως της αρέσει.

Τσουβαλιές φεγγαροαλεύρι

αστροζάχαρη οκάδες

βούτυρο εκατό βαρέλια

και αβγά τρεις δωδεκάδες.

Φλιτζάνι (2):

Όλο κέφι ανακατεύει

ολοένα τραγουδάει

με ανθόνερο ραντίζει

και παντού μοσχοβολάει.

Κουραμπιέδες κουτουρού

άμα φας χάνεις το νου

στα αγνά τους υλικά

κρύβουν χίλια μυστικά.

Μάγισσα και όλοι μαζί τραγουδούν την προηγούμενη στροφή

Εμφανίζονται οι κουραμπιέδες.

Κουραμπιές (1):

Σαν το πλάσιμο τελειώνει

μπόλικα ταψιά γεμίζει

την κουζίνα της πυρώνει

και το ψήσιμο αρχίζει.

Τη δουλειά σαν τελειώνει

στην κουζίνα της απλώνει

κουραμπιέδες χιονισμένους

από ζάχαρη πνιγμένους.

Κουραμπιές (2):

Βιαστική η Κουτουρού μας

δίχως να καθυστερεί

τους αφράτους κουραμπιέδες

τους μοιράζει σε κουτί.

Θέλει δώρο να τους πάει

στις μαγισσοφιλενάδες

πού να ξέρει η καημένη

πως θα μπλέξει σε μπελάδες.

Εμφανίζονται τα κουτιά.

Κουτί για γλυκά (1):

Τα πακέτα όλο τάξη

 μες στο φορτηγό αραδιάζει

στο βολάν έχει καθίσει

έτοιμη να ξεκινήσει.

Βρουμ-βρουμ- βρουμ!

ευθεία πάει,

το τιμόνι κουμαντάρει

με το νου, ποιες φίλες  έχει

μια- μια τις μετράει.

Κουτί για γλυκά (2):

Φιοριτούρα- Μπερδεψούρα

Γλυκατζού, όλες είναι κολλητές!!!!

Μακρινό ταξίδι έχει

με λακκούβες και στροφές.

Βιάζεται για να προλάβει

την ταχύτητα ανεβάζει

δυνατά πατά το γκάζι

η καρότσα αναστενάζει.

Εμφανίζεται το σύννεφο.

Σύννεφο (1):

Ώσπου μπαμ με φόρα πέφτει,

μ’ένα σύννεφο τρακάρει

βζιν της φεύγει το τιμόνι

και το φορτηγό τουμπάρει.

Τα κουτιά των κουραμπιέδων

γίνανε το μάλε- βράση

σκόρπισαν απ’την καρότσα

κι άντε τώρα να τα πιάσει.

Εμφανίζονται οι ρόδες.

Ρόδα (1)

Πέφτουν απ’τον ουρανό

στων ανθρώπων τα κεφάλια

μάγισσα και φορτηγό

έχουν γίνει μαύρα χάλια.

Το πακέτο γκάπα -γουπ

πέφτει σ’ένα στρατηγείο

δίπλα σε δυο στρατηγούς

με γαλόνια και λοφίο.

Ρόδα (2):

Στο τηλέφωνο γκαρίζουν

δίνοντας διαταγές

τοίχοι και ταβάνια τρίζουν

απ’τις άγριες φωνές!

 ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ

Στρατηγός:

Στρατιώτες προσοχή!

αυστηρή διαταγή:

-Μπρος στον πόλεμο ριχτείτε

τον εχθρό μη φοβηθείτε!!!!

Στρατιώτης 

Όσο στη γραμμή μιλάει

κουραμπιέδες μασουλάει

ζαχαρώνουν την καρδιά του

τσαφ αλλάζουν τα μυαλά του

Στρατηγός

Αγοράκια μου γλυκά

όμορφα και τρυφερά

όχι πόλεμο, μα σκι

 κάντε τώρα στην κορφή.

Στρατηγός

Τώρα όπλα μην κρατάτε

μοναχά στο σκι γλιστράτε

αντί βόμβες και κραυγές

να ακούγονται χαρές .

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

Νοσοκόμα

Γκαπ το δεύτερο πακέτο

Προσγειώθηκε μ’ορμή

μέσα σε νοσοκομείο

φέρνοντας ανατροπή.

Άρρωστοι, δυστυχισμένοι

στα κρεβάτια τους βογκούσαν

δύσκολη ζωή με πόνους

μέσα στις γιορτές περνούσαν.

Γιατρός

Τρώνε τα κουραμπιεδάκια

ζωντανεύουν σαν παιδάκια!

Φρουπ! Πετούν τα δεκανίκια

και χορεύουν σαν κατσίκια.

Άρρωστος

Όπα! Ζήτω!

Ζωηρούς κάνουμε  πήδους

τα ποδάρια μας χτυπάμε,

τους ορούς πέρα πετάμε

με τα πι χοροπηδάμε!

Άρρωστος

Έτσι με τους κουραμπιέδες

τις εφετινές γιορτές…..

έχουμε στα χειρουργεία

γλέντια, κέφια και χαρές.

ΠΑΛΑΤΙ

Υπηρέτης, Υπηρέτρια  ή Σύμβουλος:

Άλλο ένα απ’τα πακέτα

γκάπα σ’ένα βασιλιά

γκάπα-γκουπ κατρακυλάει

μπρος στο θρόνο σταματάει.

Υπηρέτης, Υπηρέτρια ή Σύμβουλος

Σ΄ένα βασιλιά τσιγκούνη

που όλη μέρα την περνάει

τα λεφτά του και τις λίρες

μια-μια να μετράει.

Υπηρέτης, Υπηρέτρια ή Σύμβουλος

Μόλις βλέπει το πακέτο

το ανοίγει… δοκιμάζει….

μασουλάει….καταπίνει…

στη στιγμή γνώμη αλλάζει.

Το παράθυρο ανοίγει

το κεφάλι έξω βγάζει

και στο δόλιο το λαό του

λίρες και φλουριά μοιράζει.

Ζήτω! Μπράβο! Ευτυχία!

Τέλος πείνα δυστυχία

θα γεμίσει η κοιλιά μας

θα γελάσουν τα παιδιά μας.

Εμφανίζονται οι γάτοι.

Γάτος Μάγισσας Κουτουρού:

Κανείς σίγουρα  δεν ξέρει

τι τον κόσμο έχει αλλάξει

ποιος  χαρά και καλοσύνη

στις καρδιές έχει σταλάξει.

Γάτος Μάγισσας Κουτουρού:

Μόνο η Κουτουρού, η καημένη

που απ’τον τράκο

στο κρεβάτι έχει μείνει

με σπασμένο το ποδάρι…

ξέρει…

Ξέρει πως οι κουραμπιέδες

που’χε κάνει κουτουρού

έφεραν τα πάνω κάτω

σ’όλους άλλαξαν το νου.

Γάτος Μάγισσας Κουτουρού:

Στο κρεβάτι αποκλεισμένη

μα πολύ ευτυχισμένη

τηλεόραση κοιτάει

πονηρά χαμογελάει

και στους γάτους της μιλάει.

Μάγισσα.

Άντε σ’όλους και του χρόνου!

Άντε Χρόνια μας Πολλά!

Σ’όλους εύχομαι

Ειρήνη, με υγεία και δουλειά!!!!

  

ΤΕΛΟΣ

Τα υπόλοιπα θεατρικά για τα Χριστούγεννα θα τα βρείτε ΕΔΩ.

Χριστουγεννιάτικη γιορτή: Διασκευή της ιστορίας ενός μικρού πρόσφυγα, της Ειρήνης

Ακολουθεί διασκευή της Ειρήνης (βίντεο της Ιστορίας και συνοδευτικό υλικό θα βρείτε στον σύνδεσμο:

http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2016/03/blog-post_14.html)

για τη Χριστουγεννιάτικη Γιορτή. Η διασκευή είναι για 19 παιδιά.

Ενδεικτικός τίτλος : 
"Το αστέρι της Αγάπης οδηγεί την Ειρήνη"

Αφηγητής (1): Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν. Όλος ο κόσμος θα ντυθεί γιορτινά, φωτάκια θα λαμπυρίζουν σε όλες τις γειτονιές, χριστουγεννιάτικες μελωδίες από παιδικές φωνές θα γεμίσουν τον ουρανό και ματάκια μικρών παιδιών θα περιμένουν με αγωνία και ανυπομονησία τα δώρα του Άι-Βασίλη.

Αφηγητής (2): Όμως από κάποια γειτονιά της γης η Αγάπη ξέχασε να περάσει. Το χρώμα που βασιλεύει είναι το μαύρο και το γκρι, το χρώμα του Πολέμου και της Καταστροφής. Τα παιδιά με μάτια μελαγχολικά και φοβισμένα τρέχουν να κρυφτούν, να μην τα πιάσει ο Πόλεμος

Αφηγητής (3): Έτσι και η μικρή Ειρήνη βλέποντας τις φλόγες να πέφτουν από τον ουρανό, έφυγε μακριά. Ήτανε πεινασμένη. Κανένας δεν ενδιαφερόταν για ένα παιδί που ήταν μόνο του και τρομαγμένο. Η Ειρήνη έτρεχε και έτρεχε και δε σταμάτησε μέχρι που έφτασε σε ένα ήσυχο, ειρηνικό χωριό. Δύο άνθρωποι κάθονταν σε ένα παγκάκι μπροστά από ένα χριστουγεννιάτικα στολισμένο σπίτι.

(σε παράλληλη δράση η Ειρήνη κάνει τις κινήσεις που περιγράφονται από τους αφηγητές, χωρίς λόγια)

Αφηγητής (4): Λιάζονταν στον χειμωνιάτικο ήλιο. Μιλούσαν αδιάκοπα και φαίνονταν ευχαριστημένοι. Η Ειρήνη ήταν μόνη και πεινασμένη. Ρώτησε αν θα μπορούσε να ζήσει εκεί, στο χωριό και μήπως είχαν ένα κομματάκι ψωμί ή κάτι άλλο που θα μπορούσε να φάει.

Χωρικός (5): Αυτό είναι ανεπίτρεπτο! Ένα παιδί να περιφέρεται και να ζητιανεύει φαγητό. Κάποιος πρέπει να κάνει κάτι γι’αυτό. Η θέση της είναι στο ορφανοτροφείο.

(εμφανίζονται δύο παιδιά-αστυνομικοί που κυνηγούν την Ειρήνη, τα παιδιά προτείνεται να είναι από εκείνα που έχουν μικρότερους ρόλους στην παράσταση)

Αφηγητής (6): Τότε κάλεσαν την αστυνομία, για να πιάσει την Ειρήνη. Όμως η Ειρήνη έφυγε μακριά. Έφτασε σ’ένα δάσος. Εκεί βρήκε μερικά βατόμουρα, τα έφαγε κι έτσι ένιωσε λιγότερο πεινασμένη. Πάνω σε κάποια χόρτα έκανε ένα μαλακό, ζεστό κρεβάτι. Όμως πεινούσε ακόμη και οι θόρυβοι της νύχτας, την έκαναν να φοβάται. Όχι, δε μπορούσε να μείνει εκεί για πάντα, ολομόναχη.

Θόρυβοι δάσους
http://soundbible.com/1331-Owl-Hooting.html

Αφηγητής (7): Η Ειρήνη άρχισε να περιπλανάται πάλι στο δάσος και ακολουθώντας την όσφρησή της έφτασε στην άλλη πλευρά. Εκεί μπήκε στη χώρα των Πετροφάγων. Ήταν πολύ φιλικοί και έδωσαν στην Ειρήνη να φάει μια χούφτα πέτρες. Όμως εκείνη δεν μπορούσε να τις φάει. Τότε, οι Πετροφάγοι θύμωσαν. 

(σε παράλληλη δράση η Ειρήνη κάνει τις κινήσεις που περιγράφονται από τους αφηγητές, χωρίς λόγια)

Πετροφάγος (8): Δεν σου κάνει ο τόπος μας; Αν δεν τρως ό,τι σου δίνουμε, τότε καλύτερα να φύγεις.

Ειρήνη (9): Δε με συμπαθούν, γιατί είμαι ξένη και διαφορετική από αυτούς.

Αφηγητής (10): Αυτό ήταν αλήθεια. Οι Πετροφάγοι εξαφανίστηκαν και την άφησαν μόνη της. Η Ειρήνη συνέχισε την περιπλάνησή της. Διέσχισε ξανά ένα τεράστιο σκοτεινό δάσος. Μπροστά της ήταν η χώρα με τις μεταξωτές ουρές.

(σε παράλληλη δράση η Ειρήνη κάνει τις κινήσεις που περιγράφονται από τους αφηγητές)

Μεταξωτή ουρά (11): Καλώς ήρθες! Καλώς ήρθες! Τι θέλεις από τον τόπο μας;

Ειρήνη: Μόνο ένα μικρό κομματάκι ψωμί και μια ζεστή γωνιά για να κοιμηθώ.

Μεταξωτή ουρά (11): Αυτό μπορείς να το έχεις!

Μεταξωτή ουρά (12): Μα για μια στιγμή! Δεν έχει ουρά! Α! Λυπάμαι, δεν μπορείς να μείνεις μαζί μας! Δεν έχεις μεταξωτή ουρά! Δεν είσαι σαν εμάς!

Ειρήνη: Μα αυτό δεν έχει σημασία. Μπορώ να περάσω μία γύρω από τη μέση μου ή να καρφιτσώσω μία με παραμάνα.

Μεταξωτή ουρά (12): Όχι, όχι. Αυτό δεν φτάνει. Μόνο οι μεταξωτές ουρές επιτρέπεται να ζουν σε αυτήν τη χώρα.

Αφηγητής (13): Η Ειρήνη παρακάλεσε, ικέτευσε αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ξαναπήρε λοιπόν τον δρόμο της και όταν έφτασε στην άκρη του δάσους, μπήκε στη χώρα των μουτζουρωμένων κορακιών. Εδώ την υποδέχτηκαν θερμά. Ένα κοράκι της πρόσφερε μια μαλακή, ζεστή φωλιά πάνω σε ένα γυμνό δέντρο και ένα ψόφιο ποντίκι για να φάει. Η Ειρήνη όμως δεν ήθελε να φάει το ποντίκι. Η ιδέα και μόνο έκανε το στομάχι της να ανακατεύεται και δεν μπορούσε να ανέβει στο δέντρο γιατί ήταν πολύ ψηλό.

(σε παράλληλη δράση η Ειρήνη κάνει τις κινήσεις που περιγράφονται από τους αφηγητές)

Κοράκι (14): Πρέπει να πετάξεις πάνω ψηλά. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο εδώ.

Ειρήνη: Δεν με καταλαβαίνουν, γιατί είμαι ξένη.

Αφηγητής (15): Δεν της έμενε τίποτε άλλο να κάνει από το να συνεχίσει να περπατάει. Στο τέλος του δάσους μπήκε στη χώρα των Αχόρταγων. Ήταν πλούσιοι. Ζούσαν σε μεγάλα, άνετα σπίτια και πάντα είχαν αρκετό φαγητό. Ό,τι τους περίσσευε, το πετούσαν. Ακόμη και τα ζωάκια τους, απολάμβαναν το καλύτερο φαγητό. Όταν οι άνθρωποι συναντιόντουσαν στον δρόμο, αγκαλιάζονταν και αντάλλαζαν φιλιά, ένα σε κάθε μάγουλο, αλλά κανένας δεν αγκάλιαζε την Ειρήνη παρόλο που η πείνα της και η μοναξιά της ήταν ολοφάνερες.

(σε παράλληλη δράση η Ειρήνη κάνει τις κινήσεις που περιγράφονται από τους αφηγητές)

Ειρήνη: Συγγνώμη! Πού μπορώ να βρω κάτι να φάω και ένα ζεστό μέρος για να κοιμηθώ;

Πλούσιος κύριος (16): Δίνε του από δω. Δε μας περισσεύει τίποτα.

Ειρήνη: Οι πλούσιοι δεν ξέρουν πόσο πονάει η πείνα. Πρέπει να ψάξω για καλόψυχους ανθρώπους. Αυτοί ξέρουν πόσο οδυνηρό είναι να μη σε βοηθάει κανένας

Αφηγητής (17): Προχώρησε μέχρι την άκρη της πόλης σε μία περιοχή πίσω από μεγάλα εργοστάσια και σκουπιδότοπους. Εκεί φτωχοί άνθρωποι ζούσαν σε παράγκες. Όμως και εκείνοι την έδιωξαν λέγοντας πώς δεν είχαν ούτε αρκετό φαγητό ούτε χώρο για να μείνει. Η Ειρήνη κατάλαβε πως δεν μπορούσε να μείνει εκεί. Αλλά δεν ήξερε και πού να πάει. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, άρχισε και να βρέχει.

(σε παράλληλη δράση η Ειρήνη κάνει τις κινήσεις που περιγράφονται από τους αφηγητές)

Ήχος βροχής ή καταιγίδας:
http://www.salamisound.com/7378371-thunderstorm-rain-forest

Αφηγητής (18): Η Ειρήνη απομακρύνθηκε από την πόλη και κατευθύνθηκε προς τα χωράφια. Ξαφνικά είδε ένα τεράστιο δέντρο. Δεν ήταν χριστουγεννιάτικο. Στα κλαδιά του δεν υπήρχαν στολίδια και φωτάκια. Κάποιος είχε φτιάξει εκεί ένα σπίτι από παλιά και άχρηστα πράγματα. Καθόταν στο παράθυρο, κοιτούσε έξω και έτρωγε ένα κομμάτι ψωμί με τυρί.

Κυρία Καλόκαρδη (19) (ή κύριος Καλόκαρδος): Γεια σου! Έλα πάνω να σου δώσω ένα κομμάτι ψωμί με τυρί. Φαίνεσαι κουρασμένη και πεινασμένη. Κάθισε εδώ που είναι ζεστά και στεγνά.

Ειρήνη: Ποια (ή ποιος) είσαι:

Κυρία Καλόκαρδη (ή κύριος Καλόκαρδος): Είμαι η κυρία Καλόκαρδη.

Ειρήνη: Έτσι δεν λέγονται όσοι είναι ευγενικοί και καλοί με τους άλλους; Σας έψαχνα πολύ καιρό. Αν μου το επιτρέπετε, θα ήθελα να έρθω να μείνω εδώ με εσάς και την οικογένειά σας.

Αφηγητής (19): Και έτσι η κυρία Καλόκαρδη άνοιξε το σπίτι της στην Ειρήνη που έμεινε κοντά τους για πολύ πολύ καιρό. Πέρασαν μαζί εκείνα τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, έφαγαν όλοι μαζί γύρω από το γιορτινό τραπέζι και τραγούδησαν χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Η Ειρήνη είχε βρει επιτέλους μια καινούρια οικογένεια. Το αστέρι των Χριστουγέννων την είχε οδηγήσει, δείχνοντάς της τον σωστό δρόμο για την αληθινή αγάπη.

Τραγούδι λήξης:
"Το δώρο της αγάπης"
βρείτε το σε mp3 και εικονόλεξο ΕΔΩ.

Γιορτή λήξης στο Νηπιαγωγείο: εικονόλεξο για το τραγούδι της αγάπης

Ακολουθεί το εικονόλεξο για ένα προτεινόμενο τραγούδι λήξης της καλοκαιρινής γιορτής ή της χριστουγεννιάτικης γιορτής με κεντρικό μήνυμα  την αγάπη

Το τραγούδι θα το βρείτε και μπορείτε να το κατεβάσετε από τον σύνδεσμο:

https://voca.ro/18H59Wt5kHqC


Επιπλέον 15 ορχηστρικά μουσικά κομμάτια για τη χριστουγεννιατική γιορτή θα βρείτε στον σύνδεσμο:
http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2013/11/15_23.html

Είναι από μία πολυαγαπημένη θεατρική παράσταση πολλών ετών πριν, την Αμέλια, του εξαιρετικού και τολμώ να πω μοναδικού στο είδος Δημήτρη Αδάμη.

Οι στίχοι έχουν ως εξής:

ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Το δώρο της αγάπης όποιος πάρει 
πετάει ψηλά τα αστέρια χαιρετά
πετάει ψηλά στη γη δεν τριγυρνά
πετάει ψηλά η καρδιά του έχει φτερά

Για φίλο του έχει κάνει το φεγγάρι
ο χρόνος βιαστικός τον προσπερνά
ο χρόνος σαν ποτάμι που κυλά
ο χρόνος σε γιατρεύει σε πολλά

Μες την ψυχή σας μέσα ένα αστέρι
πάντα τραγουδάει και γελά
πάντα τραγουδάει ότι περνά
πάντα τραγουδάει στα παιδιά

Και αν κάτι θέλει τούτη η ιστορία
να πει σε όλους ψάξε μην αργείς 
να πει σε όλους κάπου θα τη βρεις
να πει σε όλους για την αγάπη ζεις

Και τώρα που θα πάρουν όλα τέλος
θα ανοίξεις τα φτερά σου τα μικρά
θα ανοίξεις τα φτερά σου για μακρυά 
θα ανοίξεις τα φτερά σου με χαρά

Μα πάντα να θυμάσαι το όνειρο αυτό 
Σαν να θελα από χρόνια να στο πω 
σαν να θελα από χρόνια να σε δω
σαν να θελα για σενα εδω να βγω
και τωρα πρεπει αντίο να σου πω

ΕΙΚΟΝΟΛΕΞΟ

Για την αξιοποίηση του τραγουδιού από εκπαιδευτικούς Μουσικής (Δημοτικών Σχολείων) αναρτώ στη συνέχεια την παρτιτούρα που έχει επιμεληθεί ο υπεύθυνος εκπαιδευτικός Μουσικής Δημήτρης Βαρελόπουλος.