Το γράμμα Κ,κ στο Νηπιαγωγείο: διδακτική αξιοποίηση ενός βίντεο με εποπτικό υλικό

Με αφορμή τη συζήτηση για τα φθινοπωρινά φύλλα και τα χρώματά τους, (κίτρινο, καφέ, κόκκινο) μπορούμε να μιλήσουμε για το γράμμα Κ,κ.

Στον σύνδεσμο: 
http://www.youtube.com/watch?v=If5cExtf-m8
μπορείτε να βρείτε το βίντεο για το γράμμα Κ,κ και τις 3 κοκκαλιάρες καραμέλες από την εξαιρετική δουλεία της Σοφίας Μαντούβαλου. 

Το κείμενο του βίντεο έχει ως εξής:

Έναν καιρό και μία φορά, μπορεί τώρα ή παλιά, 3 κοκκαλιάρες καραμέλες κυκλοφορούν και κάνουν τρέλες. Μία κοκκαλιάρα καραμέλα με μία κόκκινη κορδέλα, κορμί σαν κυπαρίσσι, νερό κρύο από την βρύση, με καμάρι περπατάει, πασαρέλα κυνηγάει.

"Καλημέρα, καλησπέρα, καλησπέρα, καλημέρα", στον καθρέφτη όλη μέρα, κουνιέται και λυγιέται, φόρεμα συλλογιέται. "Καλημέρα, καλησπέρα, καλησπέρα, καλημέρα", παρέα κάνει με την χτένα, δεν μιλάει σε κανένα, τα μαλλιά της καστανά, κυματίζουν κατσαρά. Μια κοκκαλιάρα καραμέλα με μια κίτρινη κορδέλα, κούκλα απ' την Καλαβρία σταματά κυκλοφορία. Κόκορας τη συναντάει, με καπέλο χαιρετάει, κολακείες την κερνάει και χαμόγελα σκορπάει. Κότα μ'ένα καροτσάκι με μικρό κοτοπουλάκι, κατάκαρδα το παίρνει, με τα λόγια της τον δέρνει, θυμός μέσα της καλπάζει, άγρια πολύ τον κατσαδιάζει. "Καλημέρα, καλησπέρα" στον καθρέφτη όλη μέρα, καλλίγραμμη, καμαρωτή την κορώνα επιθυμεί. Καθυστέρηση καμία, πάει προς τα καλλιστεία, κυνηγά επιτυχία. Η καλύτερη νικάει, η πιο όμορφη κερνάει, κατσαρίδα προσπερνάει, κραυγές βγάζει και το σκάει. Κλάματα και οδυρμοί, κακότυχη είναι πολύ. "Καλησπέρα, καλημέρα", τραγουδάει όλη μέρα, η φωνή σαν καραμούζα και οι κατσαρίδες σούζα. Καλλίφωνη, καμαρωτή, καθόλου δεν καθυστερεί, καριέρα επιθυμεί τρανή, καλλιτέχνης στη σκηνή. Στην καρέκλα καθιστός, κόσμος πολύς και διαλεχτός, την κιθάρα της αρπάζει, πολύ δυνατά κραυγάζει, καραμούζα χαλασμένη, καθαρή φωνή δεν βγαίνει. Όλα τα κακά παιδάκια την παίρνουν με τα κρεμμυδάκια. Κατακόκκινη, αρρωσταίνει και κατάκαρδα το παίρνει, κρύβεται στο καμαρίνι και ποτέ δεν ξαναβγαίνει.

Ακολουθεί το εποπτικό υλικό με κάρτες αναφοράς

για τη διδακτική αξιοποίηση του βίντεο. 

Ένα φθινοπωρινό παραμύθι: ο μικρός Τίγρης και τα Φθινοπωρινά Φύλλα

 Ο ΜΙΚΡΟΣ ΤΙΓΡΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ ΦΥΛΛΑ

(ένα παραμύθι για το Φθινόπωρο)

Σε συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης, ακολουθεί η εικονογραφημένη (έγχρωμη και ασπρόμαυρη) εκδοχή του φθινοπωρινού παραμυθιού "Ο μικρός Τίγρης και τα Φθινοπωρινά Φύλλα".

Για το ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ 

τις υπόλοιπες 70 σχετικές αναρτήσεις του ιστολογίου.

Επίσης στον σύνδεσμο:
http://megalipoliteiamikrwn.blogspot.gr/2013/10/blog-post_11.html?showComment=1381526340981
μπορείτε να δείτε την εκδοχή της Άννης και τις υπόλοιπες φθινοπωρινές της δράσεις.




 
 

Μια εικονογραφημένη ιστορία για τα φθινοπωρινά φύλλα: “πώς κιτρινίζουν τα φύλλα και πέφτουν απ’το δέντρο;”

Σε συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης που μπορείτε να βρείτε στον σύνδεσμο http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2012/10/blog-post_16.html προτείνεται μία εικονογραφημένη ιστορία για τα φθινοπωρινά φύλλα και πώς χάνουν το πράσινο χρώμα τους σαν έρθει το φθινόπωρο. Μπορεί να αξιοποιηθεί και ως δραστηριότητα σειροθέτησης, όπου τα παιδιά τοποθετούν τις καρτέλες της ιστορίας στη σωστή σειρά.

Στην ετικέτα ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ ΦΥΛΛΑ μπορείτε να δείτε τις υπόλοιπες σχετικές αναρτήσεις, ενώ για το ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ βρείτε συνολικά 67 αναρτήσεις ΕΔΩ.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΩΝ ΦΥΛΛΩΝ

(πώς τα φύλλα χάνουν το πράσινο χρώμα τους)

Φθινοπωρινά Φύλλα στο Νηπιαγωγείο ή....

πώς τα φύλλα χάνουν το πράσινο χρώμα τους....

Γιατί τα φύλλα των φυλλοβόλων δέντρων αλλάζουν χρώμα το χειμώνα και πέφτουν; Μια συχνή ερώτηση των παιδών που βεβαίως έχει μια συναρπαστική απάντηση!

Μπορούμε να την διηγηθούμε στα παιδιά σαν παραμύθι (εξάλλου μοιάζει λίγο με παραμύθι) ή να αξιοποιήσουμε το εποπτικό υλικό της ανάρτησης σαν κάρτες ακολουθίας. Το φωτογραφικό υλικό προέρχεται από την εκπαιδευτική ιστοσελίδα kidzone.ws.

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα πράσινο φυλλαράκι.

Μέσα στο φυλλαράκι ζούσαν τρία μικροσκοπικά ανθρωπάκια: ο χλωροφυλλούλης (χλωροφύλλη), που ήταν πράσινος, ο ξανθοφυλλούλης (ξανθοφύλλη) που ήταν κίτρινος και ο καροτένιος (καροτίνη) που είχε χρώμα πορτοκαλί.

Ήταν καλά και αγαπημένα φιλαράκια...Το καλοκαίρι, ο χλωροφυλλούλης ήταν πολύ, μα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ απασχολημένος: έπρεπε, βλέπετε να βοηθήσει το φυλλαράκι να διατηρήσει το όμορφο και λαμπερό του πράσινο χρώμα.

Κάθε μέρα, λοιπόν, έπαιρνε μπόλικη ηλιακή ενέργεια από τον καλό του φίλο τον κυριο Ήλιο,  φρέσκο, δροσερό αεράκι, νερό και χρήσιμες ουσίες από το έδαφος, τα ανακάτευε καλά-καλά και έφτιαχνε κάτι γλυκό, κάτι σαν ζάχαρη (γλυκόζη), έφτιαχνε δηλαδή το φαγητό για το μικρό μας φυλλαράκι.... Με αυτόν τον τρόπο γινόταν και ο ίδιος γερός και δυνατός...

Όλο το καλοκαίρι δούλευε ασταμάτητα και έφτιαχνε κάθε μέρα ζαχαρίτσα για το μικρό μας φυλλαράκι που παρέμενε πράσινο και λαμπερό. Ο ξανθοφυλλούλης και ο καροτένιος ζήλευαν λίγο, είναι αλήθεια: "γιατί να μην μπορούμε και εμείς να το κάνουμε αυτό;","γιατί να μην είμαστε και εμείς τόσο δυνατοί;"σκέφτονταν παραπονεμένοι.

Όμως ο καιρός περνούσε και κάποια μέρα έφτασε το φθινόπωρο: η θερμοκρασία τώρα πέφτει, αρχίζει να φυσάει και να κάνει λίγο κρύο. Ο ήλιος δεν είναι πια τόσο δυνατός. Το φυλλαράκι μας θέλει να προστατευτεί και αρχίζει να χτίζει έναν προστατευτικό "τοίχο", για να μην μπορεί να περάσει το κρύο του χειμώνα που πλησιάζει.

  Όμως ο "τοίχος" είναι τόσο παχύς και δυνατός που δεν αφήνει πια τον χλωροφυλλούλη να μαζέψει νερό...και ο ήλιος δεν ρίχνει πια τις δυνατές του ακτίνες...

Χωρίς όμως νερό και χωρίς ήλιο δυνατό, ο χλωροφυλλούλης δεν μπορεί να φτιάξει το φαγητό για το μικρό μας πράσινο φύλλο. Μα και ο ίδιος αρχίζει να αδυνατίζει, ενώ οι δύο του φίλοι, ο ξανθοφυλλούλης και ο καροτένιος φαίνονται τώρα γίγαντες μπροστά του....

Το φυλλαράκι μας έχει τώρα ένα πορτοκαλοκίτρινο χρωματάκι, μα καθώς δεν έχει αρκετό φαγητό να φάει για να μείνει γερό και δυνατό, πέφτει από το δέντρο, το παίρνει ο αέρας που φυσά κια το πάει μια από εδώ και μια εκεί, ώσπου πέφτει στη γη...

Εκεί γίνεται χρήσιμο λιπασματάκι, μέχρι να έρθει η άνοιξη

και νέα πράσινα φυλλαράκια να βγουν ξανά

στου δέντρου τα κλαδιά!

Φύλλο Εργασίας για τα φύλλα: Βρίσκω τα όμοια

Φύλλα του φθινοπώρου

Βρες το όμοιο φύλλο και φτιάξε ζευγάρια.

Εναλλακτικα τα παιδιά μπορούν να ζωγραφίσουν τα φύλλα με χρώματα φθινοπωρινά, έτσι ώστε κάθε ζευγάρι όμοιων φύλλων να έχει το ίδιο χρώμα,

για παράδειγμα

2 φύλλα κίτρινα, 2 φύλλα κόκκινα, 2 φύλλα πορτοκαλί, 2 φύλλα καφέ..

Φύλλο Εργασίας

Ο μικρός Τίγρης και τα φθινοπωρινά φύλλα - Παραμύθι για το Νηπιαγωγείο

Παραμύθι για το φθινόπωρο

(εμπνευσμένο από τις διαδραστικές ιστορίες του BBC)

Ένα όμορφο φθινοπωρινό πρωινό ο μικρός Τίγρης ξύπνησε από τον βαθύ του ύπνο και σκέφτηκε να κάνει μια βολτούλα μέσα στο δάσος το πυκνό...

Καθώς περπατούσε να σου και συναντάει τους αγαπημένους του φίλους,

τα δίδυμα μαϊμουδάκια Τιμ και Τομ...

"Γεια και χαρά σας, καλά μου φιλαράκια", είπε ο μικρός Τίγρης

καλημερίζοντας τους φίλους του.

Τα μαϊμουδάκια σαν να τον κοίταζαν λιγουλάκι περίεργα...

"Γιατί με κοιτάτε έτσι;", ρώτησε απορημένος ο μικρός Τίγρης.

"Τι είναι αυτά που έχει πάνω στο σώμα σου; Τι έπαθαν οι ρίγες σου;

Μοιάζεις σαν να είσαι άρρωστος! Μήπως έχεις ιλαρά;",

ρωτούσαν τα μαϊμουδάκια απορημένα, δείχνοντας το σώμα του καλού τους φίλου...

Ο μικρός Τίγρης ξαφνιασμένος και λίγο φοβισμένος αποφάσισε να πάει να καθρεφτιστεί στης μεγάλης λίμνης τα νερά...να δει τι έπαθαν οι ρίγες του.

Ήταν αλήθεια όλα αυτά ή μήπως τα φιλαράκια του ήθελαν να αστειευτούν μαζί του...

Καθρεφτίζεται λοιπόν στης λίμνης το νερό και τι να δει!!!

Οι ρίγες του δεν φαίνονταιν πια σχεδόν καθόλου...

είχαν γίνει πορτοκαλοκόκκινες περίεργες βούλες...

"Δεν είναι δυνατόν! Τι μου συμβαίνει;"

αναφώνησε ανήσυχος ο μικρός Τίγρης,

που έτρεξε αμέσως να ζητήσει την βοήθεια και συμβουλή της καλής του της μαμάς...

"Μανουλίτσα μου καλή...τι μου συμβαίνει...

Χάνω τις ρίγες μου! Κοίταξέ με!

Με αυτές τις...βούλες μοιάζω περισσότερο με λεοπάρδαλη παρά με τίγρη...".

Χωρίς ανάσα μίλησε ο μικρός Τίγρης.

Δεν πρόλαβε να τελειώσει τα λόγια του, όταν ξαφνικά μεγάλα γκρίζα σύννεφα μαζεύτηκαν στον ουρανό, δυνατά μπουμπουνητά ακούγονταν μέσα στο δάσος το πυκνό...και...

...μια δυνατή φθινοπωρινή βροχή ξέσπασε αμέσως μετά...

Η μαμά-τίγρης αγκάλιασε τον μικρούλη της

και για να τον προστατέψει από την δυνατή βροχή ξάπλωσε πάνω του...

"Έλα εδώ, μικρέ μου, και καθόλου μην ανησυχείς...

Ασφαλώς και δεν είσαι άρρωστος! Ασφαλώς και δεν έχασες τις ρίγες σου που τόσο αγαπάς..."

"Μα...είναι ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ μην το ξεχνάς...

Τα δεντράκια τα φυλλοβόλα ρίχνουν τα φύλλα τους, που...

πορτοκαλοκόκκινα και ξερά,

ένα στρώμα παχύ φτιάχνουν πάνω στο χώμα το καφετί..."

"Τι περίμενες, λοιπόν; Παίζεις, τρέχεις και κυλιέσαι πάνω στο χώμα το υγρό

κάθε ώρα και στιγμή...

Γέμισες με φυλλαράκια, κολλημένα "στολιδάκια" που να...

κοίτα πώς ξεπλένει τώρα της βροχούλας το νερό!!!"

Χαρούμενος και ανακουφισμένος που οι "βούλες" δεν ήταν τίποτα άλλο από υγρά φθινοπωρινά φύλλα, που είχαν "κολλήσει" πάνω στο σώμα του την ώρα του παιχνιδιού και της χαράς,

ο μικρός Τίγρης χαμογελά και πάλι, κοιτάζει του φθινοπώρου τα φύλλα

που βρίσκονται τώρα πάνω στο χώμα το υγρό και....

...ευθύς τον παίρνει ύπνος βαθύς μα και τόσο μα τόσο γλυκός!!!

Φύλλο Εργασίας - Τα φύλλα του φθινοπώρου

Φύλλο Εργασίας Μαθηματικών

Μετρώ τα φθινοπωρινά φύλλα