Η ακόλουθη ανάρτηση προτείνει ένα γλωσσικό παιχνίδι σύνθετων λέξεων & παιχνίδι μνήμης που στηρίζεται στην ηχοϊστορία που υπάρχει στο ηλεκτρονικό υλικό για τη Μουσική της Α' Δημοτικού και το οποίο μπορείτε να βρείτε στον σύνδεσμο:
**για ακόμα μία ανάρτηση σχετικά με τις σύνθετες λεξεις από χαρτί ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ.
**για φύλλα εργασίας και άλλες αναρτήσεις σχετικά με την Καθαρή Δευτέρα, ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ.
Συναυλία από... χαρτί!*
* Παρούση, Α. (2000). Ήταν ένα μικρό χαρτάκι. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα. Τσαφταρίδης, Ν. (2004). Τραγούδια από την παράσταση «Ηταν ένα μικρό χαρτάκι». Μουσική και παιδαγωγικές προτάσεις. Αθήνα: Νήσος.
Σημείωση:
Η ηχοϊστορία βασίζεται στο βιβλίο της Α. Παρούση, το οποίο γράφτηκε για να βοηθήσει τα παιδιά νηπιακής ηλικίας στη διδασκαλία σύνθετων λέξεων. Η λογική που το διέπει αφορά την κατανόηση της σύνθεσης, της κατάτμησης και της χρήσης των υποκοριστικών. Το παιχνίδι με τον λόγο διατρέχει το βιβλίο της Α. Παρούση και τους στίχους της Μ. Κουλεντιανού με σκοπό τα παιδιά να κατανοήσουν τη δομή του. Τα 1 7 τραγούδια του Ν. Τσαφταρίδη που περιλαμβάνονται στο CD αποτελούν μια ενότητα από διαφορετικά μουσικά ιδιώματα, τα οποία σκοπό έχουν να υπογραμμίσουν τον διαφορετικό χαρακτήρα κάθε ήρωα, αλλά και να φέρουν τα παιδιά σε επαφή με ακούσματα σύγχρονα ή και παλαιότερα.
Διασκευή: Μαρία Αργυρίου
Μια φορά κι έναν
καιρό ήταν ένα μικρό χαρτάκι που έψαχνε να βρει τι θα γίνει όιαν
μεγαλώσει. Πρώτα πήγε και ρώιησε τη μαμά του, που εργαζόταν στο σπίτι
της μαντάμ Τραπεζαρίας, κι εκείνη του αποκρίθηκε:
— Χαρτοπετσέτα, βέβαια! Κοίτα εμένα τι ήσυχα και απαλά σκουπίζω τα δαχτυλάκια και στεγνώνω τα χειλάκια (σε τύμπανο τρίβουμε χαρτοπετσέτες).
Ύστερα πήγε και ρώτησε τον μπαμπά του.
—Χα, χα! χαρτόκουτο, παιδί μου, γερό
και δυνατό. Θα σε γεμίζουν πράγματα και παντού θα ακούς: φέρτε ένα
χαρτόκουτοοοο (χαρτόκουτα σε διάφορα μεγέθη, τα οποία χρησιμοποιούμε σαν
τύμπανα χτυπώντας τα με τις παλάμες μας).
Πήγε στη δασκάλα των Γαλλικών του, την κυρία Ντοσιέ, και τη ρώτησε.
—Χαρτοφάκελος, μικρέ μου. Θα έχεις
δύο λαστιχάκια και θα ανοιγοκλείνεις.
Δεν ξέρεις τι χρήσιμος θα είσαι
στην κοινωνία! Και με ετικέτα!
(φάκελοι με λαστιχάκια που
ανοιγοκλείνουμε)
—Ας πάω στη γιαγιά, που ξέρει τόσες ιστορίες! σκέφτηκε.
—Ε, παιδάκι μου, έχεις ακόμα πολύ χαρτί να φας για να μεγαλώσεις.
Βιβλίο να γίνεις, να μάθεις γράμματα! αποκρίθηκε εκείνη
(φυλλομετρούμε σελίδες βιβλίων με διαφορετικό πάχος).
Το μικρό χαρτάκι κατέβασε το κεφάλι και συνέχισε τον δρόμο του.
—Καλημέρα, κυρία χαρτοσακούλα, είπε δειλά.
—Χαρτοσακούλας, μικρέ,
χαρτοσακούλας!
Είμαι ο καλύτερος, με τα φρούτα, τα λαχανικά μου, κι όλο
με παίρνουν αγκαλιά
(με χαρτοσακούλες του μανάβη παράγουμε διάφορους
ήχους).
—Μην τον ακούς! Χαρτί κουζίνας να
γίνεις, παιδάκι μου, να τρως και κανένα πιάτο φαΐ,
ακούστηκε μια φωνή
από την κουζίνα (το εσωτερικό σκληρό ρολό χαρτιού κουζίνας).
—Μπιιι-μπιιι! Φύγε, μικρέ, από τη μέση, έχουμε και
δουλειές!
Ραντεβού, υποχρεώσεις, επενδύσεις! Το ρολόι μου, πού είναι το
ρολόι μου;
Ε, μικρέ, χαρτονόμισμα να γίνεις! Μπιιι-μπιι! (πλαστική καραμούζα)
Κι έτσι έφτασε η νύχτα (ήχοι από κουκουβάγια, τριζόνια).
Το απαλό αεράκι (σωλήνας ηλεκτρολόγου) δεν έδιωξε τη στενοχώρια του:
—Σε τίποτα δεν μπορώ να φανώ χρήσιμο.
Να γινόμουν αστεράκι από ασημόχαρτο. (αλουμινόχαρτο που τσαλακώνουμε).
—Κάνε μια ευχή, του είπε ένα πεφταστέρι.
Και το μικρό χαρτάκι ευχήθηκε.
Έτσι λοιπόν, την άλλη μέρα, όλοι καμάρωναν το μικρό χαρτάκι
που είχε μεταμορφωθεί σε έναν πολύ όμορφο χαρταετό.
Μόνο το χαρτομάντιλο μονολογούσε κι έλεγε:
—Ναι, όταν όμως κουραστεί το αγοράκι που τραβά τον χαρταετό,
ποιος θα του σκουπίσει τον ιδρώτα;
Στόχος είναι να αναδιηγηθούν τα παιδιά την ιστορία του
μικρού χαρτιού προσπαθώντας να
θυμηθούν όσα περισσότερα στάδια πέρασε το μικρό χαρτάκι
μέχρι να γίνει ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ.
ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΝΗΜΗΣ
 |
